بکف معیاری ار نبود تو را خاص

ریا را کی توان دانست ز اخلاص

دگر ضد ریا صدق است و اخلاص

که ملحوظت نباشد عام یا خاص

هردو، می، لیکن مخالف در خواص

هر یکی را نشأه‌یی ممتاز و خاص

کز همه شبها چرا ای شمع خاص

یافت آن یک شب به معراج اختصاص

ز هر دو سوی پس از گفتگو به قتل قصاص

بنا به فدیه نهادند بهر استخلاص

ور که مقصود شما باشد تقاص

این سرو این تیغ از بهر قصاص

چه گویم ز اوصاف آن بزم خاص

همین بس که بد بارگاه خواص

برون آمده همچو زر از خلاص

به هر تاب نگداخته چون رصاص

درین یم غیر آدم نیست غواص

بود دردست آدم گوهر خاص

این مه و این هفته و این روز خاص

بوته سیم استی و زر خلاص

جنگ باشد طریق عمروالعاص

صلح از بوهریوه مصلح خاص

همه را شست و شو ده از اخلاص

تا درائی درون خلوت خاص

اهل انکار را بخلوت خاص

مبر ایجان که نیستش اخلاص

ای دربغا میرزا طاهرکه بود

فضل و تقوی را جناب او مناص

مدرسش دایم به درس و بحث گرم

مجلسش یکسر به اهل فضل غاص

بود ثابت مدت پنجاه سال

[...]

از خواص است هر آن بد که رود بر اشخاص

داد از دست خواص

کیست آن کس که ز بیداد خواص است خلاص

داد از دست خواص

که خرابی همه از دست خواص است خواص

داد از دست خواص

ور عوامی سقطی گفت درافتد به قصاص

[...]

گرفتم که قاضیش بخشد خلاص

چه‌بایست کردن به دعوای خاص

ور نبردم جان و می‌جوئی قصاص

کن بیگ ضربت زغم جانش خلاص