شمارهٔ ۶ - ترکیب بند در مدح و میلاد آخرین ودیعه الهی بقیة الله الاعظم ارواح العالمین له الفدا
باز به فرمان قضا زد چو کوس
نوبت شعبان فلک آبنوس
نوبت شعبان معظم زند
پشت فلک کوس قضا را دو، بوس
آیت سبوح قدوس خواند
صبح صبوحی زدگان را خروس
گشت جهان حجله گهی پر مهیز
علم و بیانش چو دلا را عروس
وه چه عروسی که ز سر تا بپاست
قابل آغوش و سزاوار بوس
خامه قدرت پی مشاطگی
هفت قلم ساخت عروسی ملوس
گنج عروسی که زکاووس بود
قسمت گودرز شد و آن طوس
نوذر و پرویز عروس دوم
دولت بادآور و گنج مروس
روی نمائید عروس مرا
هر دو چو ملک پسر فیلقوس
غیرسخن سنج کسش جفت نیست
تیر تهمتن فکند اشگبوس
دوش از او مهر بکارت ربود
کوری هر بوالهوس چابلوس
تازه عروسا به رخ افکن نقاب
تا نرود عمر جهان برفسوس
شهرت این عیش و عروسی گرفت
ژاپن و استانبول و هند و پروس
نیست در این دایره به زین عریس
نیست در این حجله به از این عروس
باد به داماد و عروس آفرین
هم به سخن هم به سخن آفرین
نیمه شعبان به چنین انجمن
نرخ گهر یافت مطاع سخن
گشت زمین دکه گوهرفروش
بسکه گهر ریخت ز درج دهن
گوهر غلطان حقیقت نشان
لؤلؤ رخشان سعادت ثمن
شمسه الماسش عقد نجوم
شده لؤلویش عقدپرن
دامن دامن همه لعل بدخش
خرمن خرمن همه در عدن
معدن معدن گهر منتخب
مخزن مخزن درر ممتحن
در گران قیمت با آب و رنگ
قابل تحسین همه مرد و زن
زمره مرجان و لئالی به رطل
کهرب و یاقوت و زبرجد به من
معدن فیروزه به نیشابور است
کان عقیق است اگر در یمن
مشتریان کرده مزین رسوم
گوهریان کرده مرصع دمن
مشتریان یکسره خامش چو تو
گوهریان جمله سخن همچو من
گشته زراندوده از آنان زمین
شد گهر آموده از اینان زمن
هی هی از این مشتری تیزهوش
بخ بخ از این گوهر و گوهرفروش
نیمه شعبان که بر او آفرین
رشک گلستان ارم شد زمین
انجمن قدس مقدس بود
روز چنین رشک بهشت برین
گل به سر تخت چو بهرام رفت
نصرت و فتحش ز یسار و یمین
با دو سر شست و دو زانو دو کف
بر در او ناصیه ساید جبین
باغ پر از میوه و گل شد درست
کاخ همایون شه جم نگین
مشک عنب بنگر و وضع رطب
کرده به کپسول شکر انگبین
صورت بتیغ و خج اندر نظر
گنبد گردون شده گوی زمین
این یک در مرتبه برجی بلند
وآن یک بی شائبه حصنی حصین
دختر بکر ید به زهدان نهان
کرده بسی دختر بکری جنین
باطن آن ظاهر یاقوت ناب
ظاهر آن باطن در ثمین
اشمکشان چشمه آب حیات
پیکرشان منبع ما، معین
چون ببریشان نگری در مثال
صورت دو بدر و دو چندان هلال
انجمن امروز جهانیست نو
نور گرفت از قمر و شمس ضو
هست نو این مجلس و عالم کهن
کهنه دیرینه عجب گشته نو
عقل هر آن بذر که از علم کاشت
داس عمل کرد به عشقش درو
خواست دود جهل به میدان عقل
عشق زدش سخت قفائی که رو
سنبله از دور شبیه است لیک
فرق بسی دارد گندم ز جو
کس نشود مرد خدا را حریف
کس نرسد باد صبا را به دو
عاشق حق را به جهان کفو نیست
خنگ قضا را که ستاند جلو
مشک بهرجا که بود نرخ پشک
فرق قلمدان نکند از قشو
کوه عظیم است چه بیم از نسیم
بهر محیط است چه سود از شنو
مدعی افروخت بس آتش ز دور
دودش پیدا و نه پیدا الو
حبس هنر کس نشده رایگان
به که در این بزم بماند گرو
روی از این انجمن ایدون متاب
این سخن از روی حقیقت شنو
نو بود این مجلس و عالم کهن
تازه به از مانده به از کهنه نو
هی هی از این انجمن دلنواز
کش در رحمت به جهان کرده باز
هست در این عید مرا مستحب
مست شدن زآتش آب عنب
باده اگر رجس بود یا حرام
نیمه شعبان کندش مستحب
آب حیاتستی و ساقیش خضر
صد چو سکندر ز پیش تشنه لب
مست چنان شو که ندانی تو باز
روز سفید و صفت تیره شب
زانکه شد امروز تولد زمام
پادشه ذوالحسب و ذوالنسب
مهدی قائم گل گلزار دین
مظهر حق سیدهادی لقب
ذات شریفش جهت هر جهت
امر بدیعش سبب هر سبب
اسمش سرمایه فضل و کمال
رسمش سررشته علم و ادب
مالک ملک است و مطاع ملوک
صاحب امر است بر ارباب رب
فخر ولد از اب و جد است لیک
فخر بر او کرده کنون جد و اب
باغ نبوت را فرخ نهال
نخل ولایت را شیرین رطب
هان مه شعبان وسط العقد دان
وزپس و پیشش رمضان ورجب
نه مه دیگر همه برگرد وی
دایره بر بسته به طرزی عجب
این مه و این هفته و این روز خاص
بوته سیم استی و زر خلاص
مهدی هادی گل گلزار حق
برده سبق در گهر از ماسبق
معنی حق آئینه حق نما
عین حق و وحی حق و حرف حق
بی خبرش مضغه نگردد جنین
بی مددش نطفه نگردد علق
بی اثر حکمت فرمان او
رنگ غسق می نپذیرد فلق
نیست گل آلوده ز شبنم به صبح
با رخ او کرده ز خجلت عرق
گر مرق مطبخ فیضش نبود
کس نشدی صاحب حس و رمق
شیر شکاری که به بندد به رزم
گردن شیران دژم بی وهق
بعثش چونانکه دهد گر مثال
مور درد شیر و خورد پیل بق
پادشهی کز سر انگشت عزم
پرده اوهام جهان کرده شق
ای که به اقبال تو مادر نزاد
از همه ماسبق و ماخلق
شمس بهر صبح به درگاه تو
تحفه اخلاص نهد بر طبق
طبع من و حاسد من در سخن
صوت هزار است و صدای وزق
لیک ز خونابه دل شد مرا
دامن جان رشک کنار شفق
زین هنر و فضل و کمال و ادب
بهره نبردیم بجز طعن و دق
هان ظلمات است مرا در دوات
خامه چو خضر و سخن آب حیات
کاش که بدهند همه خاص و عام
ابروی مردانه او را سلام
کاش بگویند که از مقدمش
روی زمین شد همه بیت الحرام
کاش بگویند قیامت رسید
کرده به حق مهدی قائم قیام
ای خلف ارشد آدم که شد
آدم و حوات کنیز و غلام
شحنه انصاف تو در روزگار
روی زمین را دهد آخر نظام
در خبراستی که بسعی علی
دین مبین از تو پذیرد قوام
سید سرمد علی نامدار
بر همه کس سید عالی مقام
قادر مطلق شه بر حق علی
ای به کفت خنگ فلک را زمام
در قدمت آیت حسن المأب
با قلمت معنی خیرالختام
ای همه چون بنده و تو چون خدای
وی همه مأموم و تو تنها امام
غیر تو کس نیست عدیم المثال
غیر تو کس نیست علی المقام
انجمن قدس مقدس توئی
روز چنین روضه دارالسلام
«حاجب » این انجمن فیض یافت
نیمه مه قدرت ماه تمام
باد همی نو به جهان کهن
انجمن و انجم این انجمن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به جشن تولد نیمه شعبان و آمدن مهدی (عج) اشاره دارد. او از زیبایی و شگفتی‌های این ماه و عید سخن می‌گوید و آن را به عروسی پرشکوهی تشبیه می‌کند که در آن علم و ادب به رخ کشیده می‌شود. از قدرت و عظمت مهدی (عج) به عنوان امام و پیشوای حق سخن می‌گوید و او را مظهر حقیقت و نور می‌داند. شاعر با وصف زیبایی‌های عالم و مقایسه آن با جشن‌ها و عروسی‌ها، به انتظار فرج و ظهور مهدی (عج) تأکید می‌کند و از فضیلت‌های او و ویژگی‌های ممتازش یاد می‌کند. او همچنین بر اهمیت عشق و معرفت نسبت به معانی حق تأکید دارد و بیان می‌کند که این عید با بوده‌ای از امید و نور همراه است. در نهایت، ذکر می‌کند که ظهور مهدی (عج) احیاء کننده دین و نظام عالم خواهد بود و او را به عنوان امام زمان زمانه معرفی می‌کند.
هوش مصنوعی: بار دیگر به حکم روزگار، صدا به صدا رسانده شد و نوبت به ماه شعبان رسید که نشان‌دهنده‌ی تجلیات و زیبایی‌هاست.
هوش مصنوعی: در ماه شعبان، زمانه به سمت تحولات جدید می‌رود و نشانه‌هایی از سرنوشت و تقدیر نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: در صبح زود، خروس با صدای آوازش به همه اعلام می‌کند که صبح فرارسیده است و این نشانه‌ای از پاکی و تقدس صبح است.
هوش مصنوعی: دنیا همچون یک عروسی است که در آن علم و بیان به زیبایی و روشنی خود می‌درخشند و دل‌ها را مجذوب می‌کنند.
هوش مصنوعی: چه عروسی که از سر تا پا زیباست و برای دلبری و بوسیدن سزاوار است.
هوش مصنوعی: قلمی که قدرت خلاقیت را در دست دارد، با هفت رنگ و لحن مختلف، زیبایی و شادابی را به جشن عروسی حقایق لطیف می‌بخشد.
هوش مصنوعی: گنج عروسی که متعلق به زکاووس بود، به گودرز و طوس واگذار شد.
هوش مصنوعی: نوذر و پرویز، به عنوان دو شخصیت تاریخی و اسطوره‌ای، نمادهایی از قدرت و ثروت هستند. عروس دوم بیانگر خوشبختی و سعادت است که در سایه دولت و ثروت به وجود می‌آید. گنج مروس نیز به ثروت و دارایی‌های با ارزش اشاره دارد که می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از موفقیت و شکوفایی در زندگی محسوب شود. در کلیت، این جمله به ارتباط بین قدرت، ثروت و شادی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: عزیزم را مانند عروس نمایان کن، هر دو مانند پسر فیلقوس.
هوش مصنوعی: جز سخن‌سنجی کسی نمی‌تواند در برابر تیر تهمتن ایستادگی کند، زمانی که او با تیرش می‌افتد، مانند جانور شکارچی به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: شب گذشته عشق او را از من گرفت و هر کسی که در پی هوس‌های بی‌پایه و فریبکارانه است، در تاریکی و نادانی باقی ماند.
هوش مصنوعی: عروس‌های جوان زیبا رویی خود را بپوشانند تا عمر این دنیا به پایان نرسد.
هوش مصنوعی: این خوشی و جشن به همه جا از جمله ژاپن، استانبول، هند و پروس معروف شد.
هوش مصنوعی: در این دایره، هیچ چیز از این زین بهتر نیست و در این حجله نیز هیچ‌کس از این عروس برتر نیست.
هوش مصنوعی: باد به داماد و عروس تبریک می‌گوید و هم به کلامی که بیان می‌کنند، نیز تبریک می‌گوید.
هوش مصنوعی: در نیمه شعبان، در چنین جمعی، ارزش گوهر در کلام خود را نشان داد.
هوش مصنوعی: زمین به مانند دکه‌ای شده که گوهر فروش در آن به وفور گوهر افشانده است، به قدری که از دهانش بر زمین ریخته است.
هوش مصنوعی: دُرّ و جواهر بی‌نقص حقیقت، نشانگر گوهری درخشان است که نمایانگر بهای واقعی خوشبختی و سعادت است.
هوش مصنوعی: خورشیدش مانند الماس می‌درخشد و گوهرش مانند دُرّی زیبا و درخشان است.
هوش مصنوعی: هر دلی به دامن زیبایی‌ها و ارزش‌ها آراسته است و هر زیور و زیبایی، به نوعی به بهشت و شادی‌های زندگی مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: معدن‌هایی پر از گنجینه‌های باارزش و زیبا که هر کدام خاص و ویژه هستند.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به افرادی دارد که با ظاهری زیبا و جذاب در نگاه دیگران قابل توجه و تحسین هستند.
هوش مصنوعی: اگردریای جواهرات و سنگ‌های قیمتی بگویم، مرجان و مروارید و کهربا و یاقوت و زبرجد را به من بدهید.
هوش مصنوعی: معدن فیروزه در نیشابور واقع شده است و اگر بخواهیم درباره عقیق صحبت کنیم، باید به یمن اشاره کنیم.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و زینت‌هایی که مشتریان و علاقه‌مندان به جواهرات و سنگ‌های قیمتی به مراسم و رسوم خود می‌بخشند، اشاره دارد. به نوعی بیانگر این است که این افراد با انتخاب جواهرات زیبا، مراسم‌ها و جشن‌ها را با شکوه و جلوه‌ای خاص مزین می‌کنند.
هوش مصنوعی: مشتریان همه ساکت‌اند و مانند تو گران‌بها هستند، در حالی‌که دیگران مثل من همواره در حال گفتگو و صحبت هستند.
هوش مصنوعی: زمین از آنها طلا پوشیده شده و از این افراد، جواهرات آماده شده است.
هوش مصنوعی: آه از این مشتری باهوش! و چه خوب است این گوهر و فروشنده‌ی گوهر.
هوش مصنوعی: نیمه شعبان، روزی است که زمین به خاطر تولد منجی بشریت، جلوه‌ای زیبا و پرطراوت پیدا کرده است و این روز به قدری خوش‌یمن و مبارک است که حتی گلستان ارم نیز به آن حسادت می‌ورزد.
هوش مصنوعی: در روزی که چنین مراسمی برگزار شد، جمعی از افراد با روح و صفای خاصی حضور داشتند که حتی بهشت نیز به آن رشک می‌برد.
هوش مصنوعی: وقتی که بهرام با گل بر سر تخت نشسته است، پیروزی و موفقیت او از دو طرف یعنی از چپ و راست به سویش می‌آید.
هوش مصنوعی: با دو دست و دو زانو به در او نزدیک می‌شوم و پیشانی‌ام را به زمین می‌گذارم.
هوش مصنوعی: باغ پر از میوه و گل شد و شبیه کاخ سلطنتی شده است.
هوش مصنوعی: به زیبایی میوه‌های خوشبو و شیرین نگاه کن و طعم آنها را به همراه شکر طبیعی احساس کن.
هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و دلربا در نظر می‌آید که مانند گنبد آسمان به دور زمین می‌چرخد.
هوش مصنوعی: یکی از این‌ها مانند برج بلندی است و دیگری بدون شک مانند دژی استوار و محکم.
هوش مصنوعی: دختر باکره، چیزی را در شکم پنهان کرده که حاکی از وجود یک جنین است.
هوش مصنوعی: عمق و حقیقت چیزی همچون یاقوت ناب است که در ظاهر می‌تواند شکل و رنگی دیگر به خود بگیرد. آنچه درون دارد، از ارزش و زیبایی بیشتری برخوردار است و این درخشش درونی گاهی به شکلی ظاهری درخشان و واقعی جلوه‌گر می‌شود.
هوش مصنوعی: آب حیات به صورت چشمه‌ای در وجودشان جاری است و وجودشان منبعی برای ما و راهنمای ما به شمار می‌آید.
هوش مصنوعی: وقتی به چهره آنها نگاه می‌کنی، مانند القمر کامل و زیبا هستند که نور آنها دوچندان است.
هوش مصنوعی: امروز، اجتماع به شکلی تازه و جهانی شده است و لیلا، نور خود را از خورشید و ماه گرفته است.
هوش مصنوعی: این مجلس جدید است و جهانی کهنه و قدیمی. جالب اینجاست که آنچه قدیم و کهنه بوده، حالا در این فضا تازه و نو به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: انسان با استفاده از دانش و آگاهی‌اش، پایه‌گذاری‌های خوبی انجام می‌دهد و در ادامه، عمل و تلاشش بر اساس عشق و علاقه‌اش، به ثمر می‌نشیند.
هوش مصنوعی: عشق به دلایلی که ناشی از نادانی و جهل است، به طرز شدیدی عقاید و افکار را تحت تأثیر قرار می‌دهد و مانع از ادامهٔ روشنفکری می‌شود.
هوش مصنوعی: سنبله از فاصله دور شبیه به هم به نظر می‌رسند، اما در واقع تفاوت‌های زیادی بین گندم و جو وجود دارد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند با مرد خدا رقابت کند و هیچ بادی نمی‌تواند به لطافت و طراوت باد صبا برسد.
هوش مصنوعی: عاشق خدا در این دنیا همتایی ندارد و هیچ چیزی قادر نیست مانع او شود.
هوش مصنوعی: هر جا که مشک باشد، بوی خوش آن در فضا پراکنده می‌شود و دیگر چیزها، مثل پشک، نمی‌توانند کیفیت آن را تحت‌الشعاع قرار دهند. در واقع، وقتی چیزی خوب و باارزش است، تأثیرش بر بقیه چیزها تابلو می‌شود و نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که هرچه کوه بزرگ و سرسخت باشد، از نسیم نرم و ملایم آن نباید ترسید. به عبارتی دیگر، در برابر مشکلات بزرگ و جدی، نباید از آسیب‌های جزیی و سطحی نگران بود، زیرا آنها تأثیر کمتری دارند.
هوش مصنوعی: مدعی شعله‌وری به وجود آورد و از دور، دود آن نمایان است، اما خود آتش‌زننده مشخص نیست.
هوش مصنوعی: هیچ هنری به صورت رایگان و بدون تلاش به دست نمی‌آید؛ بهتر است که در این مهمانی، زینت و هنر خود را حفظ کرده و به آن افتخار کنیم.
هوش مصنوعی: از این جمع دوری نکن و به این حرف با دقت گوش کن، زیرا حقیقت را می‌گوید.
هوش مصنوعی: این مجلس جدید است و دنیای قدیم، دوباره جوان و تازه شده است؛ بهتر از آنچه که مانده، بهتر از چیزهای قدیمی و کهنه.
هوش مصنوعی: واژه‌های دلنواز به ما حس آرامش و محبت می‌دهند و امید به رحمت و بخشش را در جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، زنده می‌کنند. این احساسات زیبا می‌توانند در ما شوق و اشتیاقی برای زندگی بهتر و دوری از مشکلات به وجود آورند.
هوش مصنوعی: در این مناسبت خوشایند، برایم پسندیده است که مست شوم و از شراب انگور لذت ببرم.
هوش مصنوعی: اگر نوشیدنی ناپاک یا ممنوع باشد، در شب نیمه شعبان نوشیدن آن مستحب است.
هوش مصنوعی: تو همچون آب حیات هستی و ساقی تو خضر است. ای سکندر، لب تشنه را از پیش خود سیراب کن.
هوش مصنوعی: عشق و شیدایی را چنان تجربه کن که دیگر نتوانی روز و شب را از هم تمیز دهی. در این حالت، تمام توجه و وجودت در حال مستی غرق خواهد شد و فراموش می‌کنی که چه زمانی است.
هوش مصنوعی: امروز روز تولد پادشاهی است که هم از نظر خاندان و هم از نظر قدرت جایگاه ویژه‌ای دارد.
هوش مصنوعی: مهدی قائم، به عنوان بهترین و ارزشمندترین گل دینی، نمایانگر حقیقت و هدایت است و به لقب سید هادی شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: وجود پاک او باعث به وجود آمدن هر چیزی است و هر چیزی به واسطه او به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: او به عنوان دارایی از فضائل و کمالات شناخته می‌شود و در علم و ادب، مهارت و تجربه‌ای عمیق دارد.
هوش مصنوعی: مالکیت و سلطنت در دست پادشاهان است و آنها هستند که بر مردمان حکومت می‌کنند و بر دارایی‌ها و اموال تسلط دارند.
هوش مصنوعی: فخر و افتخار فرزند به والدین و نیاکانش بستگی دارد، اما حالا خودش باید باعث افتخار شود نه فقط نیاکانش.
هوش مصنوعی: باغ نبوت، با درختانی خوش‌رنگ و زیبا و نخل ولایت، با میوه‌های شیرین و خوشمزه پر شده است.
هوش مصنوعی: ای ماه شعبان، تو در وسط دو دوره مهم قرار داری، و جلوتر و بعد از تو ماه‌های رمضان و رجب آمده‌اند.
هوش مصنوعی: دیگر نه ماهی وجود دارد که دور این دایره برگردد، همه چیز به طرز عجیبی پایان یافته و تغییر کرده است.
هوش مصنوعی: این شب و این ماه و این روز خاص، نشان‌دهنده زیبایی و ارزشمندی چون نقره و طلاست.
هوش مصنوعی: مهدی، با گل‌های بهشتی خود، در باغ حقیقت پیشی گرفته و جایگاه والایی دارد.
هوش مصنوعی: معنای حق، حقیقت را نشان می‌دهد و خود حقیقت، وحی خدا و کلام راستین است.
هوش مصنوعی: بدون آگاهى، جنین دچار مشکلات می‌شود و بدون کمک، نطفه به صورت علق (چسبیده) در نمی‌آید.
هوش مصنوعی: حکمت و فرمان او تأثیری نخواهد داشت و رنگ شب به صبح تغییر نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن حالتی است که در آن، گل به خاطر زیبایی و تازگی خود از صبحگاه خجلت زده است و شبنم روی آن هیچ اثر منفی نداشته است. به عبارت دیگر، زیبایی و شگفتی صبح به تنهایی می‌تواند به گل خجلت و معصومیت ببخشد.
هوش مصنوعی: اگر نعمت‌های مطبخ (آشپزخانه) نبود، هیچ کس به حس و توانایی نمی‌رسید.
هوش مصنوعی: شیر شکاری که در میدان نبرد با شیران قهری نبرد می‌کند، در حقیقت به شدت بی‌پروایی و شجاعت نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف قدرت و عظمت یک موجود می‌پردازد. شاعر به قدرت و استقامت یک فیل و تقسیم آن به اندازه‌های کوچک‌تر اشاره می‌کند. همچنین، موضوع "درد شیر" به معنای تحمل و صبر در برابر مشکلات و سختی‌هاست. در کل، شعر به این موضوع اشاره دارد که با وجود کوچک بودن و ضعف ظاهری، می‌توان به قدرت و توانایی‌های بزرگ دست یافت.
هوش مصنوعی: پادشاهی که با اراده و تصمیم قوی خود، وجود و واقعیت‌های جهان را به دو نیم تقسیم کرده است.
هوش مصنوعی: ای کسی که مادر به خاطر تو، کسی را به دنیا نیاورده که با تو قابل مقایسه باشد و برتر از همه باشد.
هوش مصنوعی: هر صبح، شمس به درگاه تو هدیه‌ای از خلوص و صداقت می‌آورد و به تو تقدیم می‌کند.
هوش مصنوعی: روحیه من و حسادت من در کلام، مانند صدای هزاران پرنده و صدای زق زق درختان است.
هوش مصنوعی: اما به خاطر درد دل، دامن جانم به خون خویش آغشته شد و غروب آفتاب را با حسرت می‌نگرم.
هوش مصنوعی: از این همه هنر، دانش و کمال و ادب هیچ بهره‌ای نبردیم جز این که مورد سرزنش و تمسخر قرار گرفتیم.
هوش مصنوعی: اینجا تاریکی برای من مثل جوهر در دوات است، اما سخن من مانند آب حیات است.
هوش مصنوعی: ای کاش که همه، چه خاص و چه عام، به ابروی مردانه او سلام بدهند.
هوش مصنوعی: ای کاش می‌گفتند که با آمدن او، همه جا به مکان مقدس و محترمی تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: ای کاش روزی برسد که همه بگویند قیامت فرا رسیده و مهدی موعود برای برپایی حق و عدالت ظهور کرده است.
هوش مصنوعی: ای فرزند برتر آدم، که در واقع آدم به وجود آمده و حوا نیز کنیز و غلام توست.
هوش مصنوعی: شما با انصاف و عدالت خود، نظم و ترتیب را در دنیا برقرار می‌کنید.
هوش مصنوعی: در واقع، پیام این بیت به این مضمون است که تلاش علی (علیه‌السلام) در راه دین بزرگ و راستین، از تو به عنوان یک قدرت و اساس، پذیرایی می‌کند. به عبارت دیگر، فعالیت و کوشش او در راستای تقویت و حفظ اصول دین، نقش اساسی و حیاتی دارد.
هوش مصنوعی: سید سرمد علی، شخصی با نام معروف و مقام برجسته در میان مردم است.
هوش مصنوعی: خداوند توانای مطلق، حاکم بر حقی که در وجود علی (ع) است، با قدرتی که دارد، سرنوشت آسمان را در دست می‌گیرد.
هوش مصنوعی: به خاطر تو زیبایی جلوه‌گر است و با دست تو معنا و مفهوم نیکو بودن پایانی خوب به تصویر کشیده می‌شود.
هوش مصنوعی: ای کسانی که همه مانند بندگان هستید و تو همچون خدایید، همه پیروان هستید و تو تنها راهنما و پیشوای آنها هستی.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس به‌پائی و مانند تو نیست و به‌جز تو کسی در این مقام و منزلت وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تو همان مکان مقدس و باارزشی هستی که در روزهای خاص، محل آرامش و صفا می‌باشد.
هوش مصنوعی: این شعر به برکت و نعمت‌های زندگی اشاره دارد. فردی که در این جمع حضور دارد، از نیمی از زیبایی‌ها و قدرت‌هایی که به او عطا شده، بهره‌مند است. این ویژگی‌ها به مانند نوری در تاریکی و روشنایی در زندگی او می‌درخشند.
هوش مصنوعی: باد تازه‌ای در جهان قدیم می‌وزد که باعث برپایی جمع و تجمعی دوباره شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.