حماری به دعوی دهن بازکرد

ز خر خانه ای عرعر آغاز کرد

شمع برافروخت و در باز کرد

بست در، آنگه گله آغاز کرد

بست ازار، آنگه و در باز کرد

چین بچین، عربده آغاز کرد

به هر یک ز لشکرگه آواز کرد

عتابی جداگانه آغاز کرد

چو شه گفتگو با وی آغاز کرد

سخن را، بناچار لب باز کرد

بگفت این و نالیدن آغاز کرد

بنالید و از شاخ پرواز کرد

چو از ساعد شاه پرواز کرد

ز پابند و از دل گره باز کرد

نظر چون بر آن مرغ طناز کرد

پی صیدش از بام پرواز کرد

سگ بینوا ناله آغاز کرد

نیارست زنجیر خود باز کرد

ساقی ز روی دختر رز پرده باز کرد

آهنگ عیش با صنم پرده باز کرد

مینای حسن پر بودش از شراب ناز

چندان که می به ساغر اهل نیاز کرد

مطرب به دل‌نوازی عشاق بی‌نوا

[...]

حسن ازل پرده زرخ باز کرد

فاش و نهان جلوه آغاز کرد

عشق چون مشاطگی آغاز کرد

پرده از روی نکویش باز کرد

عشق از نو باز دستان ساز کرد

مرغ سوی آشیان پرواز کرد

لیک چون بلبل نوا آغاز کرد

پرده از راز گلستان باز کرد

باز عشق آهنگ یغما ساز کرد

باز دل آشفتگی آغاز کرد

پس همه اسباب راهش ساز کرد

بروی از رحمت دو صد درباز کرد

بزم عشرت را در آنجا ساز کرد

مرغ غم از باغ دل پرواز کرد

شور صهبا سرکشی آغاز کرد

با پرستاران حکایت ساز کرد

عندلیب از بوستان پرواز کرد

زاغ زشت آنجا سخن آغاز کرد

در ز درج در رحمت باز کرد

نغمه العفو را آغاز کرد