به سلم و به تور آمد این آگهی

که شد روشن آن تخت شاهنشهی

دل هر دو بیدادگر پر نهیب

که اختر همی رفت سوی نشیب

نشستند هر دو به اندیشگان

[...]

به‌اسپ عقاب اندر آورد پای

برانگیخت آن بارگی را ز جای

تو گفتی یکی بارهٔ آهنست

وگر کوه البرز در جوشنست

به پیش سپاه اندر آمد بجنگ

[...]

گرچه شاخ میوه دار آرایش بستان شود

هم دی اصل چشم زخم ملک تابستان شود

از کمال هیچ چیزی نیست شادی عقل را

زان که کامل بهر آن شد چیز تا نقصان شود

شاخها از میوه‌ها گر گشت چون بی زه کمان

[...]

چو صبح از خواب نوشین سر برآورد

هلاک جان شیرین بر سر آورد

سیاهی از حبش کافور می‌برد

شد اندر نیمه‌ره کافور‌دان خرد

ز قلعه زنگی‌یی در ماه می‌دید

[...]

شبی خوشتر ز نوروز جوانی

می صافی چو آب زندگانی

گل و خسرو فتاده هر دو سرمست

بکش آورده پای و زلف در دست

سیه پوشیده زلف شبروگل

[...]

گهنکارم ز فعل خود گنه کار

خداوندا توئی دانای اسرار

گنهکارم که فرمانت نبردم

ولیکن بادهٔ لطفت بخوردم

بکردی توبهٔ همچون نصوحا

[...]

بوی سرگین در دماغت هست چست

محتسب گشتی که دینم شد درست

روز مانی احتساب خویش کن

ترک کردار و کتاب خویش کن

گرکنی تو همچو بهمان احتساب

[...]

ای حیات دل حسام‌الدین بسی

میل می‌جوشد به قسم سادسی

گشت از جذب چو تو علامه‌ای

در جهان گردان حسامی نامه‌ای

پیش‌کش می‌آرمت ای معنوی

[...]

همچنین بود قصۀ محمود

با ایاز گزیدۀ مسعود

باژگون نعل‌ها نگر به جهان

شاه اندر لباس بنده نهان

بنده بر تخت شسته همچو شهان

[...]

بیا، ای عشق عالم سوز بی غم

قدم بر چشم من نه، خیر مقدم!

دلم از ننگ هشیاری ذلیلست

بیک جام شرابش کن مکرم

ز تو هرگز نه نام و نه نشان بود

[...]

دم صبح سلطان گردون شکوه

برآمد به بالای البرز کوه

روان کرد کشتی به دریای آب

پی غارت ملک افراسیاب

شه کشور بلخ سبحانقلی

[...]

ای خاک ره تو خطۀ خاک

پاکی ز تو دیده عالم پاک

آشفتهٔ موسی توست، انجم

سرگشتهٔ کوی توست افلاک

ای بر سرت افسر «لعمرک»

[...]