آورید اقرار بر من از نخست

تا ازین پس کارتان آید درست

حکم کرد او از ازل هرچه که هست

تا شود پیدا بجمله پای بست

گر ترا سنگی زند معشوق مست

به که از غیری گهر آری بدست

مرگ حقست و قیامت هم حق است

این یقین است از خدا و مطلقست

او ز نور و نور او نور حقست

هیچکس این سر نبیند مطلق است

جمله ذرّات از خود یکرهست

هر کسی بر وصف خود زان آگه است

در دریای صور کم‌قیمت است

آن ز هر کس می‌توان آورد دست

قیمت در تو هر دوعالم است

جوهر مثل تو در عالم کمست

گرمرا بار دگر آید بدست

جان دهم از شوق و گردم مست مست

بازده آن در که بخشیدی نخست

تا شوم بار دگر من تندرست

دست آن درویش بگرفت و ببست

نامراد آنجا بکلی در شکست

شاه شمشیر آنگهی بر هم شکست

ناگهان شمشیر بفکند او ز دست

جوهر شاه جهان آری بدست

بگذر از وی تا شوی در نیست هست

چون منم سازندهٔ کار نخست

بشکنم آنگه کنم کلی درست

من برون آرم به هر نوعی که هست

هم بیارم هم کنم آن جمله پست

اوستادم اوستاد جمله است

از خودی خود همه ترتیب بست

در درون پرده دستم بست بست

اوفتاده اندرین پرده زدست

اندرین پرده عجایب بی حدست

تانپینداری که راهی بیخود است

چون ترا آگاه کردیم از نخست

کار تو زانجا برآید زود چست

انبیا این ره نبردند از نخست

راه و شرح راه از وی شد درست