وانگهی پندارد آن تاریک رای

خواهد آمرزیدنش آخر خدای

هر کرا نبود توکل با خدای

شایدت بروی بگریی های های

مرد تا ننهد بفرق نفس پای

ره کجا باید بدرگاه خدای

مر تو را هر کس که باشد رهنمای

شکر او می‌باید آوردن بجای

چونکه بگشاید در روزی خدای

دل گشاده دار تنگی گم (؟کم) نمای

هر که او را معرفت بخشد خدای

غیر حق را در دل او نیست جای

نان بده با جایعان بهر خدای

تا دهندت در بهشت عدن جای

ریزهٔ نان را میفکن زیر پای

گر همی‌خواهی تو نعمت از خدای

ای پسر در صحبت مردان درآی

تا نظرها یابی از فضل خدای

تا بیابی در بهشت عدن جای

شفقتی بنمای با خلق خدای

هر که آرد این نصیحت‌ها بجای

در دو عالم رحمتش بخشد خدای

مر مرا راهی سوی جانان نمای

این گره از جسم آدم برگشای

در گذر زین خاکدان تنگ نای

زانکه میخواند ترا امشب خدای

یک زمان بر منبر وحدت برآی

زنگ شرک از صورت حس بر زدای

از پس قاف وجودت رخ نمای

این معمّا را بمعنی برگشای

گر یکی شمع آوری تاریک جای

صد هزاران آینه داری بپای

هست ابلیس لعینت رهنمای

باز میافتی دمادم از خدای

عاشق آسا در طواف کعبه آی

زنک شرک و کفر از دل برزدای

جوهر معنی بسی دادش خدای

عشق آمد هر زمانش رهنمای

آنچه من دانم درین خلوت سرای

حق مرا این جایگه شد رهنمای