هر که خواهد در انفس و آفاق

که بود جمله مظهر اطلاق

جلوهٔ حق، شود مشاهده اش

شرط این رَه بود مجاهده اش

فکر و ذکری که موصل است به آن

[...]

اشرف و احسن صحف، قرآن

می نماید ادای حق بیان

ما نماینده ایم، اسما را

همه ذات و صفات اشیا را

از تقیّد گرفته تا اطلاق

[...]

فی الوجود الّذی هو المالک

از ازل تا ابد بود هالک

غیر هستی که والی قدم است

هر چه هستش گمان کنی عدم است

ذات هستی ست هست و دیگر هیچ

[...]

در بدایت چو سر بود نشآت

می نمایم وصول را اثبات

آن نخستین که عقلیش خوانی

جانفزا نشئه ای ست روحانی

دومین عالم مثال خیال

[...]

گفته یزدان سه فرقه است بشر

نیست فردی ازین سه فرقه، به در

یکی اصحاب راستیّ و سداد

که نجوم هدایتند و رشاد

دوم اصحاب سیرگمراهی

[...]

سرور آگهان هر دو سرا

خفته گفته ست خلق دنیا را

بهر بیداری است کوس رحیل

خفتگانند سالکان سبیل

چون گرانخواب را کنی بیدار

[...]

هرچه ادراک آن حواس کند

روح از آن شربتی به کان کند

اثر مدرکات حسی تو

بگراید به روح علویتو

نقش تصویر جمله ادراکات

[...]

غفلت از خویش داشت بی خبرت

ما کشیدیم پرده از نظرت

این زمان چشم تیزبین داری

پرتو صبح راستین داری

هرچه در پرده داشتی پنهان

[...]

هست میزان عبارت از معیار

پی تشخیص پایه و مقدار

تا بسنجند قدر اشیا را

صورتش مختلف بود ما را

ز اختلاف حقایق اعیان

[...]

ز ابتدای حدوث خود انسان

تا به هنگام رفتنش ز جهان

حرکات طبیعتش باشد

انتقالات فطرتش باشد

شد به هر صورتی که بزم آرا

[...]

آخرت جنّت است یا نار است

کشته ات یا گل است یا خار است

دو بود هر یکی ز جنّت و نار

گر که اهل حقیقتی هش دار

آنچه معقول از جنان باشد

[...]

کامل افتد چو جوهر انسان

با نبی و ولی بود به عیان

در نبوت دو اعتبارستی

هم ولایت بر آن مدارستی

یکی اطلاق دان دگر تقیید

[...]

سبب اختلاف در ادیان

حسد است و عداوت و طغیان

طلب سروریست هم ز اسباب

که جهانی از این تب است به تاب

جهل، پیوسته در هوای دگر

[...]

مهبط وحی، مصطفی فرمود

که مرا پیر کرد سورهٔ هود

این اشارت به امر فاَستَقِم است

هر چه دانی صعوبت تو کم است

کان صراطی ست، تیز تر از تیغ

[...]

چونکه ایمان و کفر اقسام است

دانش جمله شرط اسلام است

کفر را چون مراتب است بسی

نرسیده‎ست بی شناخت کسی

مؤمن خاص، او تواند بود

[...]

ذکر مستضعفین در استثنا

شاهد است و به مدعاست گوا

چون هدایت میسّرش نشود

خضر توفیق، رهبرش نشود

کار آن کس حواله با کرم است

[...]

هست بر فسق، حمل کفر سزای

ترک حج را شمرده کفر، خدای

کفر هم در کلام مصطفوی

شده مُسند، به فاسقان غوی

چون که این چاره شد تو را معلوم

[...]

ای نوازندهٔ دل رنجور

از تو هر داغ، یک نمکدان شور

اضطراب از دلم تراشد زنگ

از خروش دلم خراشد، سنگ

رگ جان، تار ارغنون از توست

[...]

سر همّت فشانیی که بجاست

دامن افشاندن از دنی دنیاست

پارسایی، عماد ایمان است

پاکبازی قمار مردان است

ناکس است آنکه امّت دنیاست

[...]

یاد می آیدم ز عهد پدر

روّح الله، روحه الاطهر

آن زمان بود سال عمرم پنج

رفته عمرم ز شایگانی گنج

عمر، گنج و زمانه چون باد است

[...]