همچنین می‌گفت سرمست و خراب

داد پیغامبر گریبانش بتاب

دل بخواهد دست آید در حساب

با اصابع تا نویسد او کتاب

زانک شعشاع و حضور آفتاب

بر نتابد چشم و دلهای خراب

نار شهوت می‌نیارامد به آب

زانک دارد طبع دوزخ در عذاب

خلق آمد جانب عمر شتاب

کآتش ما می‌نمیرد هیچ از آب

سایه‌ای‌ام کدخداام آفتاب

حاجبم من نیستم او را حجاب

ما رمیت اذ رمیتم در حراب

من چو تیغم وان زننده آفتاب

آبگینهٔ زرد چون سازی نقاب

زرد بینی جمله نور آفتاب

صبر آرد آرزو را نه شتاب

صبر کن والله اعلم بالصواب

بر سر شطرنج چستست این غراب

تو مبین بازی به چشم نیم‌خواب

آنچ آن خر دید از رنج و عذاب

مرغ خاکی بیند اندر سیل آب

خس، خسانه می‌رود بر روی آب

آب صافی می‌رود بی اضطراب

ما چو کران ناشنیده یک خطاب

هرزه گویان از قیاس خود جواب

هم مقلد نیست محروم از ثواب

نوحه‌گر را مزد باشد در حساب

آن غریبی خانه می‌جست از شتاب

دوستی بردش سوی خانهٔ خراب

دشمن آن باشد کزو آید عذاب

مانع آید لعل را از آفتاب

بی‌حجاب آب و فرزندان آب

پختگی ز آتش نیابند و خطاب

نیست خفاشک عدو آفتاب

او عدو خویش آمد در حجاب

گازری گر خشم گیرد ز آفتاب

ماهیی گر خشم می‌گیرد ز آب

راست گردان چشم را در ماهتاب

تا یکی بینی تو مه را نک جواب