روز مرداد مژده داد بدان

که جهان شد به طبع باز جوان

عدل بارید بر جهان یک سر

دولت و ملک شهریار جهان

شه ملک ارسلان بن مسعود

[...]

روز دی است خیز و بیار ای نگار می

ای ترک می بیار که ترکی گرفت دی

می ده به رطل و جام که در بزم خسروی

بنشست شاه شاد ملک ارسلان به می

شاهی که کرد چرخ و فلک را به زیر پای

[...]

ای خرامنده سرو تابان ماه

روز آذر می چو آذر خواه

شادمان کن مرا به می که جهان

شادمان شد به فر دولت شاه

شه ملک ارسلان که گردون را

[...]

آبان روز است روز آبان

خرم گردان به آب رز جان

بنشین به نشاط و دوستان را

ای دوست به عز و ناز بنشان

تا باده خوریم و شاد باشیم

[...]

روز خورست ای به دو رخ همچو خور

تافت خور از چرخ فلک باده خور

باده خور و نیز مرا باده ده

خوبی احوال زمانه نگر

عدل جهاندار ملک ارسلان

[...]

ماه روز ای به روی خوب چو ماه

باده لعل مشکبوی بخواه

گشت روشن چو ماه بزم که گشت

نام این روز ماه و روی تو ماه

شاد گردان به باده ما را خیز

[...]

ای نگار تیر بالا روز تیر

خیز و جام باده ده بر لحن زیر

عاشقی در پرده عشاق گوی

راههای طبع خواه دلپذیر

شعرهای شهره از من دار گوش

[...]

گوش روز ای نگار مشکین خال

گوش بر بط بگیر و نیک بمال

من ز بهر سماع خواهم گوش

بی سماعم مدار در هر حال

من نگنجم ز شادی اندر پوست

[...]

ای مرا همچو جان و از جان به

بامدادان نشاط کن، برجه

دی به مهرست مهربانی کن

کز همه چیز مهربانی به

سخن از عز ملک سلطان گوی

[...]

روز مهر و ماه مهر و جشن فرخ مهرگان

مهر بفزای ای نگار ماه چهر مهربان

مهربانی کن به جشن مهرگان و روز مهر

مهربانی به بروز مهر و جشن مهرگان

جام را چون لاله گردان از نبید باده رنگ

[...]

روز سروش است که گوید سروش

باده خور و نغمه مطرب نیوش

سبز شد از سبزه همه بوستان

لعل می آر ای صنم سبزپوش

شاه جهاندار ملک ارسلان

[...]

روز رشن است ای نگار دلربای

شاد بنشین و به جام می گرای

تا توانی هیچ یک ساعت مباش

بی می شادی فزای غمزدای

می خور و در ساز گیتی دل مبند

[...]

فروردینست و روز فروردین

شادی و طرب را کند تلقین

ای دو لب تو چو می مرا می ده

کآن باشد رسم روز فروردین

بر یاد خدایگان شه عالم

[...]

ای روی تو به خوبی افزون ز مهر و ماه

بهرام روز باده بهرام رنگ خواه

اندوه این جهان مخور ای ماه شاد باش

کامروز شادمانست از تخت و تاج شاه

افروخته ست طبعش و افراخته محل

[...]

رام روز است بخت و دولت رام

ای دلارام خیز و در ده جام

ز آن قنینه یکی قدح پر کن

همچو کبک دری یکی بخرام

کام ران و جهان به لهو گزار

[...]

چون باد روز روز نشاط آمد ای نگار

شادی فزای هین و بده باده و بیار

باده ست شادی دل پیوسته باده خور

بی باده هر چه بینی باد هوا شمار

این باده را اگر نه چنین باشدی بدانک

[...]

دیبدین است و دین مرد خرد

آن شناسم که لعل باده خورد

باز دارد خرد تو را ز نبید

مشنو اندر نبید پند خرد

ای شگفتی نبید خواره همی

[...]

دین روز ای روی تو آگفت دین

می خور و شادی کن و خرم نشین

با می و می خوردن دین را چه کار

می خور و می نوش و قوی دار دین

هر گنهی کز می حاصل شود

[...]

ارد روزست فرخ و میمون

با همه لهو و خرمی مقرون

ای دلارای یار گلگون رخ

خیز و پیش آر باده گلگون

تا به یاد خدایگان زمین

[...]

اشتاد روز و تازه ز گل بوستان

ای دوست می ستان ز کف دوستان

در بوستان نشین و می لعل نوش

زیرا که سبز گشت همه بوستان

بر کام کامگاریم امروز ما

[...]