عالمی غرقند در سیلاب ما
تشنگان دانند قدر آب ما
آفتابی رو نماید روشن است
زاهدی از کجا و ما ز کجا
خوش خیالی می‌نماید روز و شب
با خدائیم با خدا به خدا
حکم میخانه به ما بخشیده است
گرچه هستیم مبتلای بلا
نسبت ما با رسول الله بود
خوشتر از درد دل کجا است دوا
در خرابات مغان گر بگذری
تا بیابی تو ذوق مستی ما
بر در سید مقامی یافتیم
فصل فضل او بُود در باب ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و احوال عاشقان و از خودبیگانگان می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عالمان و زاهدان در فقدان و جهل نسبت به حقیقت وجود غرقند، در حالی که حقیقت و دانش واقعی را تنها تشنگان درک می‌کنند. او به رابطه‌اش با خدا و رسول الله اشاره می‌کند و می‌گوید که با وجود بلاها و مشکلات، احساس خوشی و رضایت در نزدیکی خدا وجود دارد. همچنین به سیر و سلوک در خرابات و جستجوی مستی و ذوق اشاره می‌کند و در نهایت به فضل و مقام معنوی که از سوی خدا به او عطا شده، اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: بسیاری از مردم در مشکلات و سختی‌ها دست و پا می‌زنند، ولی تنها کسانی که واقعاً به دنبال حقیقت و دانش هستند، ارزش و اهمیت آنچه را که ما ارائه می‌دهیم، درک می‌کنند.
هوش مصنوعی: وقتی که آفتاب طلوع می‌کند، حقایق روشن و واضح می‌شوند. در این حالت، انسان‌های زاهد و پرهیزکار، به خوبی متوجه می‌شوند که از چه نقطه‌ای آمده‌اند و کسانی چون ما، از کجا شروع کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که روز و شب در حال خیال‌پردازی هستیم و فکر می‌کنیم که همواره در کنار خدا هستیم و به خداوند وابسته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما را به میخانه حکم و اجازه داده‌اند، اگرچه در درد و رنج گرفتار هستیم.
هوش مصنوعی: رابطه ما با پیامبر بزرگ‌تر از هر دردی است که نیاز به درمان داشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر به میخانه‌های عارفان بروی و در آنجا بمانی، می‌توانی لذت و شادی سرمستی ما را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: در درگاه سید بزرگی، به موقعیتی رسیدیم که در آن، محبت و نعمت او در مورد ما نمایان بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای مکارم را یمینت رهنما
وی اکابر را بصدرت التجا
چون تو ناورده ستاره شهریار
چون تو نادیده زمانه پادشا
آسمان از قصر تو گیرد علو
[...]
هرکه سعی بد کند در حق خلق
همچو سعی خویش بد بیند جزا
همچنین فرمود ایزد در نبی
لیس للانسان الا ما سعی
انبیا پس رو بدند او پیشوا
عالمان امتش چون انبیا
تا به شب ای عارف شیرین نوا
آن مایی آن مایی آن ما
تا به شب امروز ما را عشرتست
الصلا ای پاکبازان الصلا
درخرام ای جان جان هر سماع
[...]
ظَمَأٌ بِقَلبی لا یَکادُ یُسیغُهُ
رَشفُ الزُّلالِ وَ لَو شَرِبتُ بُحوراً
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.