... به رهگذار طلب هر که پا ز سر نشناخت

قدم زدن به طریق قلندری داند

بلند مرتبه ی فقر در خرد آن است ...

... گدای کوی خرابات باش و سلطان باش

دو گام باشد اگر ره قلندرانه روی

باین دو گام برون از وجوب و امکان باش ...

... کز شراری مغز عرفانم پر از سوداستی

بشنو اسرار قلندر را مقام دیگر است

دان فنا بعد از بقا در اصطلاح ماستی ...

... شرح سازم گرچه شرح آن نه حد ماستی

شد قلندر صاحب آن رتبه عالی بنام

قوم را در این بیان اجماع و هم فتواستی

ما سوی اندر قلندر غرق و او سرکش زکون

جمله از وی هست و او از جمله مستثناستی ...

... شیخ و حکیم صحبت صحبت معقول می کنند

باید شنید نکته عشق از قلندری

دلدل پیی که برق بگردش نمی رسد ...

... تا دل شود ز صیقل رشحات او منیر

بر خیز تا کیشم بر سم قلندری

جام قلندرانه ز صهبای حیدری

برتر زنیم خیمه ازین چرخ چنبری ...

... هر مشگلی آسان شود از عونش یکسر

دارند بر این تجربه زندان قلندر

نکنند بکاری بجز از نام وی آهنگ ...

... صوفی که دمی بحالت خویش نبود

افسوس که مردان قلندر رفتند

گشتیم بسی اثر ز درویش نبود

... کی گام پی صفیعلی شاه نهد

تا مرد مجرد و قلندر نشود

ماییم قلندران وارسته ز خویش

بیگانه ز خلق و بی نیاز از کم و بیش ...

... گذشته از بهشت و حوض کوثر

ولی نگذشته از دانگی قلندر

تو را گوید جهانرا اهل که برده است ...

... دهد بر هر که خواهد پادشاهی

ورا خوانند درویشان قلندر

که از هر اسم و رسمی اوست برتر

قلندر نیست در حدی مقامش

بریزد هر چه شد لبریز جامش ...

... شد اندر کنج نادانی و لب دوخت

مپرس از من قلندر را که آن کیست

خدا داند پس از هستی شد او نیست ...

... بقاها کایدت بعد از فناها

قلندر شو بمیر از آن بقاها

مراتب راز عشقش زیر پی کن ...

... سر گر نهد به خشت ز روی بلاکشی

تن گر دهد به خاک ز راه قلندری

بهتر ز قاقمش کند آن خشت بالشی ...

... مبال این همه زاهد به ورد یارب خویش

نظر نمای که ذکر قلندران یاهوست

به تیغ ناز کشد کاش یار عمان را ...

... تو این نصیحت و چون گوهرش محافظ باش

مجالست منما با قلندر و درویش

مصاحبت منما با ارازل و اوباش ...

... به گرد ما در این آباد کشور

بسی هستند رندان قلندر

که چون بر سر به رندی تاج گیرند ...

... کز هر طرفش هزار دل سوزه بود

در مذهب خود قلندران می گویند

صد پای بس است اگر یک موزه بود

برآن سرم که چو گل برکشد زچهره نقاب

قلندرانه کنم خرقه رهن بادۀ ناب

بیار کشتی می ساقیا که در یم عشق ...

ما بیخودان مست که رند و قلندریم

در آب ماهییم و در آتش سمندریم ...

... هر چه دارم بیمن همت پیر

از مقام قلندری دارم

تا رخ تو است شمع محفل من ...