... ز می روی ساقی شده لاله رنگ

نی اندر فغان بود و در ناله چنگ

گرفته در و بام دود کباب ...

... برآن دیو دد تیرباران گرفت

فغانی ز دیو و خروشی ز شیر

شده شیردل بر سیه دیو چیر ...

... همه دست بر آسمان داشتند

فغان از بر چرخ بگذاشتند

سپهبد سپه را چو بدرود کرد ...

... ز ناگه برآورده باشد دمار

فغان بزرگان چو پیوسته شد

ز دردش دل هرکسی خسته شد ...

... خروشی به ایران سپه برکشید

فغان کرد کای پر هنر بخردان

سواران گردنکش و موبدان ...

... چو دیدندش از دور کامد دمان

به شادی برآمد ز گردان فغان

ستایش کنانش برفتند پیش ...

... ز آواز اسبان و بانگ یلان

فلک پرخروش و زمین پر فغان

سه فرسنگ از این گونه لشکر براند ...

... کجا روز جنگ آوران گشته شد

فغانی برآمد ز ایران سپاه

بر ایرانیان گشت گیتی تباه ...

... دهر ز عدل تو با نشاط و سرورست

مال ز جود تو با نفیر و فغانست

عمری کان بی رضای توست هلاک است ...

... سرفرازا فلکم زیر قضا زخم گرفت

همه فریاد و فغان من ازین زخم قضاست

از زمین برترم و نیست هوا سمج مرا ...

... حجاب دور کند فتنه ای پدید آید

فغان کنم من ازین همتی که هر ساعت

ز قدر و رتبت سر بر ستارگان ساید ...

... ازین دوازده برج نگون و هفت اختر

چرا تو از بره و گاو در فغان باشی

که بی سروست یکی زین و بی لگد دیگر ...

... نه باک دارد از اکلیل بر نهاده به سر

فغان ز آفت آن روشنان تاری فعل

همه مخالف یکدیگر از مزاج و صور ...

... ملک را بسته عدل او زیور

به فغان آمده ز تیغش کفر

به خروش آمده ز دستش زر ...

... چو رأیت ملک آن جایگاه سایه فکند

زنای موکب عالی بخاست بانگ و فغان

سری نبود که آنرا نبود هوش وخرد ...

... بلا فراوان راندم نگشت باز بلا

فغان فراوان کردم نکرد سود فغان

ز بس که دیده من روی من بشست به آب ...

... چو کورست گردون چه خیر از هنر

چو کرست گردون چه سود از فغان

نه روز و شب این روزگار ابلقست ...

... کرده ز یکپاره چوب ناخن از شکل و رنگ

که در نوازش ازو همی برآرد فغان

بتی است کز بهر او گر شودی ممکنم ...

... ندهندم همی دوات و قلم

نشنوندم همی نفیر و فغان

من به آواز چون همی خوانم ...

... در غم هجران تو خاموش بود

از طرب وصل تو دارد فغان

روی تو گل چنگ تو بلبل ولی

بلبل بر گل شود افغان کنان

... بنوک سبلت چو خار چفته بر سر تل

فغان از آن لب و دندان که گفته ای بقیاس

سفالهای شکسته است در یکی مزبل ...