چو شد قسمت ز آغازم جدایی

برادر

چه سازم چاره با حکم خدایی

برادر

جدا از عقل و دل دیوانه بودم

برادر

که کردم از تو آهنگ جدایی

برادر

دلم آمیخت از آن لعل سیراب

برادر

قدم آموخت از زلفت دوتایی

برادر

مرا کی دسترس باشد که در طوس

برادر

ببخشایم بر این بی دست و پایی

برادر

مگر خود از وفاداری و یاری

برادر

علاج رنج مهجوران نمایی

برادر

که فرقی نیست شرح درد و غم را

برادر

به گوش غیر با دستان سرایی

برادر

تو زینسانم چرا خواهی پریشان

برادر

بدان اوصاف و اخلاق خدایی

برادر

به دام و آشیان مرغ غمت راست

برادر

چه دولت ها دهد دستم دگر بار

برادر

شکیبایی مدار از من تمنا

برادر

که بس بهتر اسیری از رهایی

برادر

گذشت از صبر رنجم در جدایی

برادر

به سر وقتم به پای پرسش آیی

برادر

سرم بر عرش ساید گر کند باز

برادر

به چشمم خاک پایت توتیایی

برادر

مرا باشد شفا زان لب تو مپسند

برادر

که من گردم هلاک از بی دوایی

برادر

بهر صورت خدا بخشد ترا کام

برادر

که من خو کرده ام با بینوایی

برادر

گنه کاران به محشر چون درآیند

برادر

ترحم کن تو باری بر صفایی

برادر