ای اکبر ای رعنا جوان وای وای

درمان دل آرام جان وای وای

سرو آزادم برادر

شاخ شمشادم برادر

ترسم نیایی زین سفر وای وای

باری بدین بیکس نگر وای وای

دلخونم از هجران تو وای وای

ترسم بسی بر جان تو وای وای

رحمی به حال زار من وای وای

بر دیده ی خونبار من وای وای

عباس را رایت نگون وای وای

قاسم به میدان غرق خون وای وای

قومی به جنگ اندرکمین وای وای

بر قصد جانت تیغ کین وای وای

پا ز اشک خونین در گلم وای وای

صد کوه زین غم بر دلم وای وای

زن های بی یاور ببین وای وای

اطفال غم پرور ببین وای وای

رفتی و افتاد از غمم وای وای

بر سینه داغ ماتمم وای وای

پر خون دل مینای من وای وای

از جزع گوهرزای من وای وای

بارد صفایی لعل تر وای وای

در دامن از لخت جگر وای وای

دارد به سوگت متصل وای وای

دستی به دل پایی به گل وای وای