سگی به سوی سقر شد که پاک ساخت زمین را
هم از عموم کثائف هم از شمول شئامت
به اسم عبدالله و به رسم بنده ی شیطان
مقیم ... بوبکر در مقام اقامت
منیر برج تجری امیر جیش تهور
عزیز مصر ملاهی ملیک ملک لآمت
اجل ببردن این...گوز کهنه مرائی
ز نو نمود به کیهان هزار گونه کرامت
خری که درهمه ایام هر دقیقه به ظلمی
برای خویش تراشد هزار میخ ندامت
ندانم از چه زبان می دهد جواب خدا را
چو حاضرش کند اندر حسابگاه قیامت
دمیدش از فلک آغاز روزگار تهاون
رسیدش از اجل انجام عهد عز و شهامت
قدر به دوزخش انداخت فرش محنت و خواری
امل فکند به مرگش بساط مجد و سلامت
صفائی از پی تاریخ این قضیه رقم زد
عجب گهی به جهنم کشید بار اقامت
۱۲۸۹ق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف سرنوشت یک سگ می‌پردازد که به سوی جهنم میرود. این سگ به نوعی نماد کثافت و پلیدی است، و به خاطر اعمال ناپسندش به عذاب دچار می‌شود. شاعر به نکات مختلفی از جمله نام عبدالله، ظرفیتی از سرمدیت و زندگی عقیم در دنیای ظلم و ندامت اشاره می‌کند. او به روز قیامت و حسابرسی از اعمال انسان‌ها پرداخته و می‌گوید که عاقبت کسی که به فساد روی آورد، در جهنم خواهد بود. در نهایت شاعر به تاریخ و عواقب اعمال اشاره کرده و نتیجه می‌گیرد که زندگی هر فردی نتیجه رفتارهای اوست.
هوش مصنوعی: سگی به سمت جایی رفت که زمین را از تمام آلودگی‌ها و معایب پاک کند.
هوش مصنوعی: این بیت به نکته‌ای اشاره دارد که شخصی به نام عبدالله در جایی زندگی می‌کند که به نوعی به شیطان نسبت داده شده و از جنبه‌ای به مقام بوبکر اشاره دارد. به طور کلی، این جمله به مفهوم تعارض بین روح و مادیات، یا انسانیت و شیطنت می‌پردازد و حاکی از نوعی وابستگی یا انتخاب در زندگی است.
هوش مصنوعی: این جمله به نوعی ترکیبی از واژه‌ها و عبارات مختلف است که به نظر نمی‌رسد معنای خاص یا واضحی داشته باشد. به طور کلی می‌توان گفت که واژه‌ها به نوعی به شخصیت‌ها، مکان‌ها یا صفات مرتبط با قدرت و عظمت اشاره دارند، اما در کنار هم معنی خاصی ایجاد نمی‌کنند.
هوش مصنوعی: زمان مرگ این گوسفند پیر، مژده‌ای تازه از هزاران نوع نعمت و برکت به عالم می‌آورد.
هوش مصنوعی: خر بیچاره‌ای که در تمام روزها و هر لحظه به دلیل کارهای نادرست خود عذاب می‌کشد و هزار بار حسرت می‌خورد، نشان‌دهنده بی‌خبری و ناشکری اوست.
هوش مصنوعی: نمی‌دانم با چه زبانی خدا را پاسخ می‌دهد وقتی که او را در روز قیامت در محل حساب حاضر کند.
هوش مصنوعی: در آغاز روزگار، فرصتی برای انجام کارهای بزرگ و شجاعانه پیش آمد، اما پایان آن با فرا رسیدن اجل و سرآمدن زمان وعده‌ها، نزدیک بود.
هوش مصنوعی: قدر به دوزخ، فرش رنج و ضعف را پهن کرده و مرگ، بساط عظمت و نجات را به دور انداخته است.
هوش مصنوعی: در پی تاریخ این ماجرا جاذبه‌ای به وجود آمد که گاهی انسان را به دوزخ می‌کشاند و گاهی هم زندگی راحتی را فراهم می‌آورد.
هوش مصنوعی: بخش غمگین زندگی، همانند روزهای افتادن به یاد می‌آید، اما با تلاشی که می‌کنیم، می‌توانیم آن را پشت سر بگذاریم و به روزهای روشن‌تر امیدوار باشیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فراق آن قد و قامت قیامت است قیامت
شکیب از آن لب شیرین غرامت است غرامت
به خدمت تو رسیدن صباح روی تو دیدن
سعادت است سعادت سلامت است سلامت
من از کجا و سلامت که عشق روی تو ورزم
[...]
سرشک دیده دلیلست و رنگ چهره علامت
که در فراق تو جانم چه جور برد و ملامت!
بیا، که از سر رغبت به نام عشق تو کردم
سرای سینه به کلی و ملک دل به تمامت
ز شرم خازن جنت در بهشت ببندد
[...]
زِ شور عشق مرا در سرست شور قیامت
تو ای که عشق نداری برو به راهِ سلامت
قیامتی است به هر گام راهِ عشق و بهشتی
خنک کسی که قیامت بدید تا به قیامت
کمانِ عشق حریفی کشد که باک ندارد
[...]
چو بر مزار من آید بجلوه آن قد و قامت
قیامت است قیامت، قیامت است قیامت!
رهی که محمل او میرود ز گریه کنم گل
بود که عزم رحیلش بدل شود به اقامت
ز خون همچو منی در گذر، وگرنه بمحشر؛
[...]
مر مکش که ترا می کنند خلق ملامت
وگرنه کشته شوم من، سر تو باد سلامت
مکش مرا که پشیمان شوی و سود ندارد
به کشته نالهٔ حسرت، به مرده آه ندامت
تمام عمر چه باشد که بینداز تو وفائی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.