گاه روباه گهی شیر و گهی خرگوشیم
گاه هشیار گهی مست گهی مدهوشیم
سخن توبه و تسبیح به زاهد گویید
باده تا هست در این میکده می می نوشیم
گر حقیقت نبود عشق مجازی کافی است
دیگ آبیم که از آتش خس در جوشیم
سعی ما در ره جانان نه به امداد کسی است
تا در این تن رمقی هست به جان می کوشیم
سر کونین نهان در دل خون گشتهٔ ماست
آن حبابیم که دریای قدم می پوشیم
در خرابات سرودیم به مسجد تسبیح
پیش گل دیده و در صحبت بلبل گوشیم
ما گل باغ جهانیم و رقیبان [خارند]
راز خود فاش، گناه دگران می پوشیم
ما ز مردان نهراسیم که خود بر سر خویش
خاک کردیم سعیدا و کفن بر دوشیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و وضعیت انسان‌ها در رابطه با عشق و زندگی می‌پردازد. شاعر در آن به تغییرات روحی و روانی انسان‌ها اشاره می‌کند که گاهی شجاع و گاهی بی‌خیال هستند. او بر اهمیت عشق، حتی عشق مجازی، تأکید می‌کند و بیان می‌کند که تلاش آنها در مسیر عشق، بسته به کمک دیگران نیست. شاعر خود را به عنوان کاروانی می‌بیند که در جستجوی حقیقت هستند و همچنین به تضادهای موجود در زندگی اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر خود را در کنار دیگران، در حال محو شدن در عشق و زندگی می‌داند و به عدم ترس از موانع اشاره می‌کند. این شعر ترکیبی از رمز و راز و تفکر عمیق در مورد عشق و موجودیت است.
هوش مصنوعی: گاهی مانند روباه زرنگ و حیله‌گر هستیم، گاهی مثل شیر قوی و شجاع عمل می‌کنیم و گاهی هم به خوی خرگوشی و ظریفیم. در برخی مواقع هوشیار و آگاهیم و در مواقع دیگر خیالی آسوده و بی‌خیال، یا حتی در حال فراموشی و مستی به سر می‌بریم.
هوش مصنوعی: هرگز از توبه و ذکر خداوند غافل نشو، بلکه در این میکده تا زمانی که باده وجود دارد، از نوشیدن آن لذت ببر.
هوش مصنوعی: اگر عشق واقعی وجود نداشت، عشق دنیوی هم خوب است. ما مانند دیگ آبی هستیم که از آتش شعله‌ور در حال جوشیدن است.
هوش مصنوعی: ما در تلاش برای رسیدن به محبوب، به کمک هیچ کسی وابسته نیستیم، تا زمانی که در این بدن انرژی و توان داریم، با جان و دل می‌کوشیم.
هوش مصنوعی: در دل وجود ما، چیزی پنهان است که به مانند حبابی در دریا روی سطح آن شناور است.
هوش مصنوعی: در میکده به شادی و نوا مشغولیم و در حالتی که در کنار عاشقانه‌های بلبل گوش می‌سپاریم، به یاد خداوند و با تسبیح در دستانمان، به روحانیتمان می‌پردازیم.
هوش مصنوعی: ما مانند گل‌هایی هستیم که در باغ دنیا شکوفا شده‌ایم، در حالی که رقیبان ما مانند خارهایی هستند. آنها به راحتی رازهای خود را فاش می‌کنند، اما ما از گناهان دیگران دفاع می‌کنیم و آنها را پنهان می‌سازیم.
هوش مصنوعی: ما از مردان نمی‌ترسیم چون خود را با خاک آلودیم و در انتظار مرگ، کفن بر دوش داریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
نیست در کس کرم و وقت طرب می‌گذرد
چاره آن است که سجاده به می بفروشیم
خوش هواییست فرح بخش خدایا بفرست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.