دیده ای کان صبح را در خواب یافت
تا به گردن خویش را در آب یافت
از در میخانه روگردان مشو
هر که چیزی یافت از این باب یافت
عمرها باید که دل پیچد به زلف
شانه کی یک موی را بی تاب یافت؟
هر که شد بیدار از خواب گران
ماسوای خویش را در خواب یافت
عاقبت خواهی سعیدا حق بخواه
بی مسبب کی کسی اسباب یافت؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان تجربیات و نکات filosóficos زندگی می‌پردازد. او به خواب و بیداری اشاره می‌کند و می‌گوید که در خواب، انسان‌های زیادی از آنچه که در حقیقت دارند غافل‌اند. هر کس که چیزی به دست آورده، آن را از طریق میانه‌روی و تلاش به دست آورده است. شاعر همچنین به زیبایی و عشق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که برای دستیابی به سعادت، باید از حقیقت کمک گرفت و بدون وجود علت و سبب نمی‌توان به دستاوردی رسید. این طرح کلی حاکی از ضرورت بیداری و تلاش برای دستیابی به اهداف است.
هوش مصنوعی: در خواب، گویی صبح را دید که چهره‌اش را در آب می‌بیند و خود را به مانند گردن در آن تصویر می‌کند.
هوش مصنوعی: از میخانه دور نشو، زیرا هر کسی که به چیزی رسیده، از طریق همین در به آن دست یافته است.
هوش مصنوعی: انسان باید عمری را بگذراند تا دلش به رشته‌های مو و زیبایی‌های آن مبتلا شود. چطور ممکن است که تنها یک تار موی دل را بی‌تاب کند؟
هوش مصنوعی: هر کسی که از خواب سنگین بیدار شود، جز خود را در خواب می‌بیند.
هوش مصنوعی: در نهایت، اگر می‌خواهی خوشبخت باشی، باید به خداوند توکل کنی و از او درخواست کنی، زیرا هیچ کس بدون اراده الهی به چیزی دست نمی‌یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن زری کین زر از آن زر تاب یافت
گوهر و تابندگی و آب یافت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.