گنجور

 
 
 
جشنوارهٔ رزم‌آوا: نقالی و روایتگری شاهنامه
رباعی شمارهٔ ۳۶ به خوانش فاطمه زندی
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم
خیام

مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ توس،

در چنگ گرفته کلّهٔ کیکاوس،

با کلّه همی‌گفت که: افسوس، افسوس!

کو بانگ جَرَس‌ها و کجا نالهٔ کوس؟

مشاهدهٔ ۲ مورد هم آهنگ دیگر از خیام
حزین لاهیجی

این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس

ای دل به کجا برم؟ کزو به ناقوس

ازکشتهٔ خود به کف درین دشت سراب

جز آبلهٔ دانه ندارم، افسوس

آذر بیگدلی

خسرو، کآراست ملک چون روی عروس

نوشید می و به لعل شیرین زد بوس

هم نغمه ی نی شنید و هم ناله ی کوس

هر کار که خواست کرد، لیکن افسوس

غالب دهلوی

ای داده به باد عمر در لهو و فسوس

زنهار مشو ز زحمت حق مأیوس

هشدار کز آتش جهنم حق را

تهذیب غرض بود نه تعذیب نفوس

صفی علیشاه

گر سالک عارفی و بی‌عیب و عبوس

بدخواه مباش بر مسلمان و مجوس

بر خلق نباشد ار ترا طبع کریم

آزرده مباد کز تو گردند نفوس

مشاهدهٔ ۱ مورد هم آهنگ دیگر از صفی علیشاه
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه