برخیز تا تفرج بستان کنیم و باغ
چون دست می‌دهد نفسی موجب فراغ
کاین سیل متفق بکند روزی این درخت
وین باد مختلف بکشد روزی این چراغ
سبزی دمید و خشک شد و گل شکفت و ریخت
بلبل ضرورت است که نوبت دهد به زاغ
بس مالکان باغ که دوران روزگار
کرده‌ست خاکشان گل دیوارهای باغ
فردا شنیده‌ای که بود داغ زر و سیم
خود وقت مرگ می‌نهد این مرده ریگ داغ
بس روزگارها که برآید به کوه و دشت
بعد از من و تو ابر بگرید به باغ و راغ
سعدی به مال و منصب دنیا نظر مکن
میراث بس توانگر و مردار بس کلاغ
گر خاک مرده باز کنی روشنت شود
کاین باد بارنامه نه چیزیست در دماغ
گر بشنوی نصیحت و گر نشنوی، به صدق
گفتیم و بر رسول نباشد به جز بلاغ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر سعدی از زیبایی‌های طبیعت و گذر زمان صحبت می‌کند و ما را به لذت بردن از زندگی و طبیعت دعوت می‌کند. او به اهمیت زودگذر بودن زندگی تأکید می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که مال و ثروت دنیا پایدار نیست. او بر این نکته تأکید دارد که اگرچه درختان و باغ‌ها روزی خشک می‌شوند، اما باید از زیبایی‌های لحظه استفاده کرد. همچنین، سعدی به ناچیز بودن ارزش‌ها و اموال دنیوی پس از مرگ اشاره می‌کند و به این فکر می‌پردازد که حتی در نهایت، خاک بر سکوت خود می‌ماند. او در نهایت به نصیحت و بیان حقایق اشاره می‌کند و بر وظیفه خود در انتقال پیام تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: بیا بلند شویم و به گردش در باغ برویم. وقتی که باغ به ما می‌رسد، فرصتی برای استراحت و لذت بردن فراهم می‌شود.
هوش مصنوعی: این باران با هم به ریشه درخت ضربه می‌زند و این باد متفاوت روزی این چراغ را خاموش خواهد کرد.
هوش مصنوعی: سبزه جوانه زد و خشک شد، گل شکوفا شد و سپس ریخت. بلبل باید به زاغ فرصتی بدهد.
هوش مصنوعی: بسیاری از صاحبان باغ‌ها که در گذر زمان به خاک سپرده شده‌اند، اکنون دیوارهای باغ‌هایشان گلی شده است.
هوش مصنوعی: فردا می‌شنوی که هنگام مرگ، این مرد که داغ طلا و نقره بر دلش سنگینی می‌کند، در حالی که مرده شده، این بار سنگینی را به زمین می‌گذارد.
هوش مصنوعی: پس از ما، روزگارهای زیادی خواهد آمد که باران‌ها به کوه‌ها و دشت‌ها خواهند بارید و باغ‌ها و نواحی سرسبز را غرق در آب خواهند کرد.
هوش مصنوعی: به دنیا و دارایی‌های آن توجه نکن، چون ثروت‌ها غالباً از دیگران به ارث می‌رسند و مانند جسدها می‌مانند که فقط کلاهان به آنها نزدیک می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر خاک مرده را بجویی، روشنایی به دست می‌آوری؛ زیرا این باد، نشانه‌ای از باران نیست و چیزی در موجودیت خود ندارد.
هوش مصنوعی: اگر نصیحت را بشنوی یا نشنوی، ما با صداقت گفتیم و پیامبر فقط موظف به رساندن پیام است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
دل شاد دار و پند کسایی نگاه دار
یک چشمزد جدا مشو از رطل و از تفاغ
تا مهر بر فروخت ببرج حمل چراغ
پر شمع و پر چراغ شد از لاله باغ و راغ
دیو است زاغ گوئی مقری است عندلیب
کز بانک او ز باغ هزیمت گرفت زاغ
از بوستان کلاغ هزیمت گرفت راست
[...]
امروز روز شادی و امسال سال لاغ
نیکوست حال ما که نکو باد حال باغ
آمد بهار و گفت به نرگس به خنده گل
چشم من و تو روشن بی‌روی زشت زاغ
گل نقل بلبلان و شکر نقل طوطیان
[...]
دل برد دلبر و به دلم برنهاد داغ
دارد کنون ز حال من خسته دل فراغ
بی روی دلفریب تو خون می رود دگر
اندر میان چشم و دل ای چشم و ای چراغ
عمری گذشت بر دلم ای عمر نازنین
[...]
عید است و موسم گل و هنگام طرف باغ
لیکن مراست در دل غمگین چو لاله داغ
ساقی اهل عشق فروغی ز باده کو
تا لحظه ای ز هستی خویشم دهد فراغ
با عقل سوی دوست کسی ره نمیبرد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.