هرگز این صورت کند صورتگری
یا چنین شاهد بود در کشوری
سرورفتاری صنوبرقامتی
ماه رخساری ملایک منظری
می‌رود وز خویشتن بینی که هست
در نمی‌آید به چشمش دیگری
صد هزارش دست خاطر در رکاب
پادشاهی می‌رود با لشکری
عارضش باغی دهانش غنچه‌ای
بل بهشتی در میانش کوثری
ماهرویا مهربانی پیشه کن
خوبرویی را بباید زیوری
بی تو در هر گوشه پایی در گل است
وز تو در هر خانه دستی بر سری
چون همایم سایه‌ای بر سر فکن
تا در اقبالت شوم نیک اختری
در خداوندی چه نقصان آیدش
گر خداوندی بپرسد چاکری
مصلحت بودی شکایت گفتنم
گر به غیر از خصم بودی داوری
سعدیا داروی تلخ از دست دوست
به که شیرینی ز دست دیگری
خاکی از مردم بماند در جهان
وز وجود عاشقان خاکستری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد. شاعر به صفات دلربا و معصومانه معشوق اشاره می‌کند و او را به عنوان شاهزاده‌ای در میان لشکری از عشق و احساس توصیف می‌کند. همچنین شاعر از احساسات خود نسبت به معشوق می‌گوید و به این نکته تأکید می‌کند که بی‌معشوق، زندگی خالی و بی‌روح است. در نهایت، شاعر به اهمیت عشق و وفاداری اشاره می‌کند و بیان می‌کند که محبت واقعی گاه ممکن است طعمی تلخ داشته باشد، اما بر شیرینی محبت از طرف دیگری ترجیح دارد. هدف کلی این شعر بیان عشق عمیق و زیبایی‌های آن است.
هوش مصنوعی: هرگز هنرمندی نمی‌تواند مانند این چهره زیبا را بسازد، یا در هیچ کشوری شاهد چنین زیبایی نبوده‌ام.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت ظاهری یک شخص می‌پردازد. در آن به شباهت‌های او با طبیعت و موجودات زیبا اشاره شده است. به ویژه، با توصیف قامت بلند و ظاهر دلربا، این فرد را همچون درخت صنوبر و چهره‌اش را چون ماه توصیف کرده و او را به فرشتگان تشبیه می‌کند. این توصیف نشان‌دهنده‌ی تحسین و تمجید شاعر از زیبایی و عظمت این شخص است.
هوش مصنوعی: او از خود بی‌خبر است و نمی‌تواند ببیند که چه کسی در وجودش وجود دارد و نمی‌تواند دیگری را در نظر بگیرد.
هوش مصنوعی: صد هزار نفر از یادها و خاطرات در کنار پادشاهی در حال حرکت هستند و مانند یک لشکر به دنبال او می‌روند.
هوش مصنوعی: صورت او مانند باغی پر از گل است و لب‌هایش مانند غنچه‌ای زیبا می‌باشد، که در دل این زیبایی، مقام و فضیلت فرشتگان همچون کوثر نهفته است.
هوش مصنوعی: دختران زیبا باید با مهربانی و محبت رفتار کنند و خوبرویی آنها باید مانند زینت و زیبایی در زندگی‌شان نمایان باشد.
هوش مصنوعی: بدون تو در هر جایی چیزی در درد و رنج است و با تو در هر خانه نشانه‌ای از محبت و توجه وجود دارد.
هوش مصنوعی: مثل پرنده‌ای بزرگ می‌خواهم سایه‌ات را بر سرم بیفکن تا در آینده‌ام خوش‌شانس شوم.
هوش مصنوعی: اگر خداوندی از خادمی بپرسد، چه کمبودی به خداوندی می‌رسد؟
هوش مصنوعی: اگر شکایت می‌کردم، به نفعم بود که کسی جز دشمنم قضاوت کند.
هوش مصنوعی: سعدی می‌گوید: بهتر است که درد و رنجی که از دوست به انسان می‌رسد را بپذیرد تا این که از کسی که به او نزدیک نیست، نیازی به چیزی دلنشین داشته باشد. به عبارت دیگر، حتی اگر دوستی ناراحتی به ما بدهد، بهتر از آن است که به سراغ خوشی‌های ظاهری از سوی دیگران برویم.
هوش مصنوعی: در این جهان تنها افرادی باقی می‌مانند که از عشق و احساسات عمیق برخوردارند و آنچه از آنها به جا میماند، نشانه‌ای از عشق و ارادتشان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مار را، هر چند بهتر پروری
چون یکی خشم آورد کیفر بری
سفله طبع مار دارد، بی خلاف
جهد کن تا روی سفله ننگری
بافکاری بود در شهر هری
داشت زیبا روی و رعنا دختری
سیرت تو هست عین سروری
صورت تو هست محض صفدری
مملکت چون جسم و تو چون دیده ای
محمدت چون بحر و تو چون گوهری
در علو قدر و در کنه شرف
[...]
باز یوسف را نگر در داوری
بندگی و چاه و زندان بر سری
بدگمانی کردن و حرص‌آوری
کفر باشد پیش خوان مهتری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.