اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۶۷
هرگه که تو با فرشته بین بنشینی
چون او باشی گر آشنای دینی
گیرم که فرشته را نبینی آخر
آن کس که فرشته بیند او را بینی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت نشان‌دهنده این است که اگر با فرشته‌ها بنشینی و مانند آنها آشنا به دین باشی، می‌توانی حقیقت را بهتر درک کنی. حتی اگر خود فرشته‌ها را نبینی، اما کسی که آنها را می‌بیند، تو را می‌بیند و به تو آگاهی می‌دهد. به عبارت دیگر، درک معنوی و ارتباط با دنیای الهی مهم‌تر از مشاهده‌ی ظاهری است.
هوش مصنوعی: هر وقت که با فرشته‌ای هم‌نشینی، باید مانند آن فرشته باشی اگر به دینی آشنا هستی.
هوش مصنوعی: با فرض اینکه نتوانی فرشته را ببینی، اما کسی که فرشته را می‌بیند، تو را می‌بیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از سادگی و سلیمی و مسکینی
وز سرکشی و تکبّر و خودبینی
بر آتش اگر نشانیَم بنشینم
بر دیده اگر نشانمت ننشینی
تا شمع صفت مجردی نگزینی
در صفه جمع اولیا ننشینی
او نیز در آن ظلمت شب نورنداد
تا ترک نکرد صحبت شیرینی
از شیرینی چون به سخن بنشینی
از دو لب خود شکر به دامن چینی
در بوسه لب تو گویدم می بینی
هرگز شکر سرخ بدین شیرینی
از شیرینی چون به سخن بنشینی
وز دو لب خود شکر به دامن چینی
در بوسه مرا لب تو گوید بینی
هرگز شکر لعل بدین شیرینی
تا با خلقی، تو بی‌گمان بی‌دینی
تا قبلهٔ تو خلق بود مسکینی
از هرچه جز اوست دیده و دل بردوز
تا سلطنتِ اول و آخر بینی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.