اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۵۴
او را چه تمتّع از جوانی باشد
کش بی تو حیات و زندگانی باشد
بیزارم از آنک سر برآرم بی تو
گر خود همه عمر جاودانی باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به حس بی‌فایده بودن زندگی بدون محبوبش اشاره می‌کند. او هرچقدر هم که از جوانی لذت ببرد، این لذت‌ها بی‌معنی است اگر محبوبش در کنار او نباشد. حتی اگر عمرش جاودانه باشد، برایش هیچ ارزش و خوشی‌ای ندارد، زیرا حس تنهایی و بی‌طرفی بدون محبوبش او را اذیت می‌کند.
هوش مصنوعی: او چطور می‌تواند از جوانی لذت ببرد، وقتی که بدون تو زندگی و حیات معنایی ندارد؟
هوش مصنوعی: من از این که بدون تو برخواهم خواهم بیزارم، حتی اگر تمام عمرم جاودان باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ایدل چه کنی طرب که فانی باشد
با غم بنشین که جاودانی باشد
اسرار غمش پیش کسی باز مگوی
هش دار که این سخن نشانی باشد
تا حکم قضای آسمانی باشد
کار تو همیشه کامرانی باشد
جامی که ز دست یاد خود نوش کنی
سرمایهٔ عیش جاودانی باشد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.