گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

اندر طلب وصل تو ای سرو روان

انگشت نمای خلق و رسوای جهان

کامی زلبت ندیده وانگه ما را

در هر دهنی فتاده بینی چو زبان

 
sunny dark_mode