اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۸۳
در دیدهٔ دیده ام تویی بینایی
در لفظ و عبارتم تویی مبنایی
در هر قدمم راه تو می بنمایی
ای من تو شده تو من چه می فرمایی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت‌ها، شاعر به توصیف حضوری معنوی از معشوق یا خداوند می‌پردازد. او می‌گوید که در اندیشه و کلامش، وجود معشوق را می‌بیند و در هر گامی که بر می‌دارد، راه و نشانه‌های او را می‌یابد. شاعر از این حالت عمیق اتصال و اتحاد با معشوق سخن می‌گوید و در نهایت می‌پرسد که در این وضعیت، او را چه دستوری باید دهد.
هوش مصنوعی: در چشمان من، تو تنها کسی هستی که به من بینایی می‌دهی و در کلمات و بیان من، تو پایه و اساس من هستی.
هوش مصنوعی: هر گام که برمی‌دارم، تو را در آن می‌بینم. حالا که من شبیه تو شده‌ام، تو چه نصیحتی می‌کنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی تو چشم حسن را بینایی
یغماست مرا قبله گر از یغمائی
خندان گل سرخی و بت گویائی
زینست که از بتان تو بی همتائی
پاکی و منزهی و بی همتایی
کس را نرسد ملک بدین زیبایی
خلقان همه خفته‌اند و درها بسته
یا رب تو در لطف بما بگشایی
ای دوست تر، از دو دیده و بینایی
ای آنکه ز پیش چشم ناپیدایی
آن روز که آمدی مرا دربایی
گر تا به قیامت تو غذانی (؟) نایی
در چشم منی روی بمن ننمائی
واندر دلمی هیچ بمن نگرائی
ای جان و دل و دیده و ای بینائی
چون از دل و دیده در کنارم نائی
گر می دو هزار رطل بر پیمایی
تا می نخوری نباشدت شیدایی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.