اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۸۹ - الاسرار
آن قوم که راه بین فتادند و شدند
کس را زیقین خبر ندادند و شدند
آن بند که هیچ کس ندانست گشود
یک بند دگر بَرو نهادند و شدند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به وضعیتی اشاره دارد که در آن گروهی از مردم به بی‌راهه می‌روند و از حقیقت خبر ندارند. آنها که از بند اول رهایی یافته‌اند، دوباره در دام جدیدی گرفتار می‌شوند. به عبارت دیگر، این اشعار به چرخه‌ای از مشکلات و بندهای مختلفی که انسان‌ها با آن مواجه هستند اشاره دارند، که هر بار با رهایی از یک مشکل، به مشکلی جدید گرفتار می‌شوند.
هوش مصنوعی: آن دسته از مردم که در مسیر حق و حقیقت قرار گرفتند و به درستی و ایمان دست پیدا کردند، دیگران را از این آگاهی و شناخت بی‌خبر گذاشتند و از آنها دور شدند.
هوش مصنوعی: بند اول را که هیچ کس نتوانست باز کند، کنار گذاشتند و بند دیگری به آن اضافه کردند و همچنان در زنجیر ماندند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن قوم که راه بین فتادند و شدند
کس را ز یقین نشان ندادند و شدند
آن بند که هیچ کس ندانست گشود
یک بند دگر برو نهادند و شدند
آن قوم که راه بین فتادند و شدند
کس را به یقین خبر ندادندو شدند
آن عقده که هیچ کس نتوانست گشاد
هر یک بندی بر آن نهادند و شدند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.