|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به توصیف حال و هوای خود می‌پردازد. او از غم و درد دلش سخن می‌گوید که به نحوی بر زمین خشک ریخته شده و رنگی شبیه به لاک پیدا کرده است. این تصویر نشان‌دهنده تأثیر عمیق احساسات بر محیط اطراف و همچنین ارتباط انسان با زمین و طبیعت است.
هوش مصنوعی: او مدام صحبت می‌کرد و بر روی زمین خشک، خون دلش را به رنگ خاکی همرنگ لاک می‌پاشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تن از خوی پر آب و دهان پر ز خاک
زبان گشته از تشنگی چاک چاک
یکی آتشی بر شده تابناک
میان آب و باد از بر تیره خاک
نیابد همی کوهکان سیم پاک
بکان اندرون گوهرش گشته خاک
بگسترد او در عرب دین پاک
سر سرکشان اندر آمد به خاک
بدارد جهان بر یکی دین پاک
برآرد ز دجال و خیلش هلاک
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.