یارب این ساغر پرجوش ز خمخانه کیست
هوش ما برد ندانیم که پیمانه کیست
کس درآن باده مرد افکن گلرنگ نیافت
کاین همه کیفیت از نرگس مستانه کیست
بسکه دلها شده ویران ز پی گنج غمش
کس ندانسته که آن گنج بویرانه کیست
دل ما را که بود زلف تو زنجیر جنون
جز برخسار پری وضع تو دیوانه کیست
سوزدش بهر چه شب تا بسحر شعله شوق
یارب این شمع بپرسید که پروانه کیست
غیر کاشانه اغیار که ظلمتکده است
روشن از نور علی ناشده کاشانه کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و شوق خود به محبوب سخن می‌گوید و در عین حال به سوالاتی فلسفی و عاشقانه می‌پردازد. او از ساغر و خمخانه می‌پرسد که چرا این لحظات باطراوت و نشاط‌آور وجود دارند و در مورد هویت عشق و زیبایی‌هایی که در دنیای خود تجربه کرده است، تردید دارد. دل‌های ویران که به دنبال گنج عشق هستند، هیچ‌کس نمی‌داند که آن گنج چیست. همچنین، شاعر به زنجیر جنون خویش اشاره می‌کند و می‌پرسد که جز معشوق، چه کسی قادر به از بین بردن این زنجیر است. در نهایت، او به نور و روشنی خاطر در خانه خود اشاره می‌کند و از ظلمت‌ها و ناامیدی‌های زندگی می‌گوید. این شعر بیانگر تشنگی عاشقانه و پرسش‌های عمیق در مورد عشق و هستی است.
هوش مصنوعی: پروردگارا، این لیوانی که پر از نوشیدنی و سرزندگی است از کجا آورده شده است؟ ما آنقدر غرق در لذت شده‌ایم که نمی‌دانیم این پیمانه چیست و چه تأثیری بر ما می‌گذارد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس در آن میخانه نتوانست گلی با رنگ و بوی خاص پیدا کند، پس از اینکه دیدیم این همه زیبایی از چشم‌های مست نرگس ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: دلها به خاطر گنجی که در غم او نهفته است، خراب و ویران شده‌اند، اما هیچ‌کس نمی‌داند که آن گنج واقعی در ویرانه‌ها چه کسی است.
هوش مصنوعی: دل ما که گرفتار زلف توست و در جنون به سر می‌برد، جز زیبایی صورت تو، دیوانهٔ دیگری ندارد.
هوش مصنوعی: این اشکال و احساسات به شدت او را در شب می‌سوزاند و او از خداوند می‌خواهد که این شمع بداند که پروانه‌اش کیست.
هوش مصنوعی: غیر از منزل دشمنان که تاریک و ظلمانی است، نور علی که روشنی‌بخش است، در کجا می‌تواند باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانهٔ کیست؟
جانِ ما سوخت، بپرسید که جانانه کیست؟
حالیا خانه‌براندازِ دل و دین من است
تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست
بادهٔ لعل لبش کز لبِ من دور مباد
[...]
یارب آن مغبچه شوخ ز میخانه کیست؟
مست در میکده از ساغر و پیمانه کیست؟
سوی مسجد شده و غیرت آن می‌کشدم
پیش من گرچه یقین است که در خانه کیست
گنج حسن است و سوی اهل محبت گذرش
[...]
جگر لاله سیه مست ز میخانه کیست
مستی نرگس مخمور ز پیمانه کیست؟
باده حوصله پرداز لب و چشم بتان
نیست از سلسله تاک، ز میخانه کیست؟
عشق را راه سخن نیست در آن خلوت خاص
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.