ز بامِ مسجد الأقصی مؤذّن
چو قامت گفت نتوان بود ساکن
به راحی کن دوایِ دردِ مخمور
که باشد صاف همچون روحِ مؤمن
غلط در وعده فردا نداری
مشبِّه نیستی ای یارِ موقن
جزاء المحسنین برخوان و در ده
یکی را دَه دهد و الله محسن
به نامحرم مده حرمت نگهدار
امانت چون دهی بر دستِ خائن
علاجِ جهل اگر بقراط باشی
مکن بگذر ز علّت‌های مزمن
موافق باش و از ضدّان حذر کن
که نبود ممتنع هرگز چو ممکن
من و تو هر دو مجبوریم و محکوم
نخوانده‌ستی که المقدور کاین
نخواهی خورد بیش از روزی خویش
چه خواهی کرد از انبار و خزاین
به پایِ خنب در می خانه بنشین
همینت بس ز ارکان و معادن
ز نام و ننگ بیرون آی و اینک
مقابیحت بدل شد با محاسن
مرا باری نمانده‌ست آرزویی
بدیدم آن چه می‌باید معاین
نشسته بر سرِ گنجینه خویش
اگر در بیرجندم ور به قاین
چه باک ار در خراباتی به ظاهر
چو در بیت‌اللهی دایم به باطن
نزاری بعد از این آزاد و فارغ
تویی و گنج فقر و کُنجِ ایمن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از مؤذن مسجد الأقصی الهام می‌گیرد و به مسائلی نظیر عشق، ایمان و حقیقت می‌پردازد. شاعر از لزوم رفع دردهای روحی و نیاز به آرامش سخن می‌گوید و به یادآوری وعده خداوند و جزا دادن نیکوکاران اشاره دارد. او بر اهمیت حفظ حریم و حرمت در روابط تأکید می‌کند و از بی‌اعتنایی به جهل و شناخت علت مشکلات warns می‌دهد. شاعر از ما می‌خواهد که با خود و اطرافیان همسو باشیم و در این راستا بر نادانی توجه کنیم. او آرزوهای دنیوی را بی‌اهمیت می‌داند و به تجربه‌های درونی و واقعی در زندگی اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر خود را آزاد و رهایافته از قید و بندهای اجتماعی می‌بیند و بر غنای درونی تأکید می‌نماید.
هوش مصنوعی: از بالای مسجد اقصی، هنگامی که مؤذن اذان می‌گوید و قامت راست می‌کند، هیچ‌کس نمی‌تواند ساکت و بی‌تحرک بماند.
هوش مصنوعی: برای درمان درد و غم ناشی از مستی، نوشیدنی‌ای بیاور که پاک و زلال مانند روح یک انسان مؤمن باشد.
هوش مصنوعی: عزیزم، تو در وعده فردا اشتباهی نخواهی داشت، زیرا شبیه کسی نیستی که به راحتی تغییر می‌کند.
هوش مصنوعی: پاداش نیکوکاران را فراموش نکن و بدان که خدا به نیکوکاران پاداشی بزرگ می‌دهد.
هوش مصنوعی: به نامحرم چیزی نده و حرمت آن را حفظ کن، زیرا وقتی امانتی را به دست کسی بی‌اعتماد می‌سپاری، دیگر قابل اعتماد نیست.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی جهل را درمان کنی و همچون بقراط (پزشک بزرگ یونانی) رفتار کنی، از علل مزمن و ریشه‌ای بیماری‌ها غفلت نکن.
هوش مصنوعی: با دیگران همدل و هماهنگ باش و از مخالفان دوری کن، چرا که هیچ‌گاه چیز غیرممکنی وجود ندارد که ممکن نباشد.
هوش مصنوعی: ما هر دو در شرایطی قرار داریم که نمی‌توانیم از آن فرار کنیم و گویی به نوعی محکوم به این وضع هستیم.
هوش مصنوعی: نمی‌توانی بیشتر از آنچه که برای یک روز نیاز داری، مصرف کنی. پس چه فایده‌ای دارد که انبار و دارایی‌های زیادی داشته باشی؟
هوش مصنوعی: به پای زانوی خمیده در میخانه بنشین، همین برای تو کافی است، از همه چیزهای دیگر بی‌نیاز هستی.
هوش مصنوعی: از افتخار و عیب کنار برو و ببین که بدی‌ها به زیبایی‌ها تبدیل شده‌اند.
هوش مصنوعی: من دیگر آرزویی ندارم؛ آنچه که باید، اکنون دیده‌ام و مشخص شده است.
هوش مصنوعی: اگر من در بیرجند یا قاین نشسته باشم، به گنجینه‌ی خود (ثروت و داشته‌هایم) دسترسی دارم.
هوش مصنوعی: نگران نباش که در جایی به ظاهر خراب و بی‌نظم هستی، چون درونت ممکن است باصفا و پاک باشد، همان‌طور که در خانه خدا نیز ممکن است افرادی به ظاهر ناپاک وجود داشته باشند.
هوش مصنوعی: از این به بعد تو آزاد و رها خواهی بود و در کنار آن ثروت و آسایش در درونت قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نگه کن آب و یخ در آبگینه
فروزان هر سه همچون شمع روشن
گدازیده یکی دو تا فسرده
بیک لون این سه گوهر بین ملون
غریبی می چه خواهد یارب از من؟
که با من روز و شب بسته است دامن
غریبی دوستی با من گرفته‌است
مرا از دوستی گشته‌است دشمن
ز دشمن رست هر کو جست لیکن
[...]
شبی گیسو فروهشته به دامن
پلاسین معجر و قیرینه گرزن
بکردار زنی زنگی که هرشب
بزاید کودکی بلغاری آن زن
کنون شویش بمرد و گشت فرتوت
[...]
همیدون شخّ‌های کوه قارن
به چشمش همچنان آید که گلشن
ز مویش خانه گردد سنبلستان
ز رویش بوستان گردد شبستان
چو مشگین زلف پیش باد دارد
شود زو باغ و بستان سنبلستان
سپاه مهر او بر من بتازد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.