یا رب چه کس است آن مه یا رب چه کس است آن مه
کز چهره بزد آتش در خیمه و در خرگه
اندر ذقن یوسف چاهی چه عجب چاهی
صد یوسف کنعانی اندر تک آن خوش چه
آخر چه کند یوسف کز چاه بپرهیزد
کو دیده ربودستش و آن چاه میان ره
آن کس که ربود از رخ مر کاه ربایان را
انصاف بده آخر با او چه کند یک که
زنهار نگهدارید زان غمزه زبان‌ها را
کو مست بود خفته از حال همه آگه
شطرنج همی‌بازد با بنده و این طرفه
کاندر دو جهان شه او وز بنده بخواهد شه
جان بخشد و جان بخشد چندانک فناها را
در خانه و مان افتد هم ماتم و هم آوه
او جان بهاران است جان‌هاست درختانش
جان‌ها شود آبستن هم نسل دهد هم زه
هر آینه کو بیند شمس الحق تبریزی
هم آینه برسوزد هم آینه گوید خه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت شخصیتی می‌پردازد که به عنوان "مه" شناخته می‌شود. شاعر از قدرت و تأثیر عاطفی این شخصیت حرف می‌زند که می‌تواند همگان را تحت تأثیر قرار دهد. او به زیبایی یوسف اشاره می‌کند و به عمق احساسات و ناامیدی‌هایی که عاشق به خاطر عشقش تجربه می‌کند، اشاره می‌کند. شاعر از معما و پیچیدگی‌های عشق می‌گوید و به بحث بازی شطرنج به عنوان نمادی از بازی‌های زندگی و تقدیر اشاره دارد. در نهایت، اشاره به شخصی خاص به نام شمس الحق تبریزی، نشان‌دهنده‌ی قدرت عشق و کشف حقیقت در زندگی است.
هوش مصنوعی: خدایا، او کیست آن ماه نورانی که با چهره‌اش آتش را در خیمه و در جایی که اقامت داریم می‌افروزد؟
هوش مصنوعی: در چانه یوسف، چاهی وجود دارد که تعجبی ندارد؛ زیرا در درون آن چاه، صد یوسف کنعانی نهفته است. این زیبایی و جذابیت درونی قابل توجه است.
هوش مصنوعی: یوسف چه کار کند وقتی که به چاهی افتاده که چشمان او را به خود جلب کرده و این چاه در میانه راه او قرار دارد؟
هوش مصنوعی: آن کسی که زیبایی‌اش را از من گرفت، انصاف بده که با او چه باید کرد؟ این آدم کاه‌رباها (مردم ساده‌دل) را هم فریب می‌دهد.
هوش مصنوعی: مواظب باشید که به خاطر آن نگاه معصوم، زبان‌ها را تحت تأثیر قرار ندهید، چرا که کسی که در خواب و غافل است، از حال همه باخبر نیست.
هوش مصنوعی: شطرنج اینجا به نوعی نماد بازی زندگی است که بنده یا انسان در آن در حال باختن است. در این بازی، یک پادشاه قدرتمند و بزرگ وجود دارد که در هر دو دنیا، یعنی در عالم وجود و عالم معنوی، سلطنت می‌کند. این پادشاه، به نوعی از بنده خواسته‌ها و نیازمندی‌های خودش را دارد. این تصویر نشان می‌دهد که انسان در مقابل قدرت و اراده الهی و یا مقدس تسلیم است و سرنوشتش در دست آن پادشاه بزرگ قرار دارد.
هوش مصنوعی: روح زندگی می‌بخشد و به اندازه‌ای جان می‌دهد که در میانهٔ فنا، هم غم و اندوه برپا می‌شود و هم فریاد و ناله به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: او مانند جان بهار است، زندگی‌بخش و شاداب. درختان به واسطه او زنده‌اند و جان می‌گیرند. او به مانند آبی است که گویی باردار است و نسل‌های جدیدی ایجاد می‌کند و زندگی را ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: هر کسی که شمس تبریزی را ببیند، هم به وسیله نور او متحول می‌شود و هم حقایق را از او می‌شنود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
با زر غم و بی‌زر غم آخر غم با زر به
چون راهروی باری راهی که برد تا ده
بشنو سخن یاران بگریز ز طراران
از جمع مکش خود را استیزه مکن مسته
آدم ز چه عریان شد دنیا ز چه ویران شد
[...]
ای زن صفت از عشقش تا چند سخن گویی
این راه نگردد طی بی همت مردانه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.