بخش ۱۷۱ - بیان آنک فتح طلبیدن مصطفی صلی الله علیه و سلم مکه را و غیر مکه را جهت دوستی ملک دنیا نبود چون فرموده است الدنیا جیفة بلک بامر بود
جهد پیغامبر بفتح مکه هم
کی بود در حب دنیا متهم
آنک او از مخزن هفت آسمان
چشم و دل بر بست روز امتحان
از پی نظارهٔ او حور و جان
پر شده آفاق هر هفت آسمان
خویشتن آراسته از بهر او
خود ورا پروای غیر دوست کو
آنچنان پر گشته از اجلال حق
که درو هم ره نیابد آل حق
لا یسع فینا نبی مرسل
والملک و الروح ایضا فاعقلوا
گفت ما زاغیم همچون زاغ نه
مست صباغیم مست باغ نه
چونک مخزنهای افلاک و عقول
چون خسی آمد بر چشم رسول
پس چه باشد مکه و شام و عراق
که نماید او نبرد و اشتیاق
آن گمان بر وی ضمیر بد کند
کو قیاس از جهل و حرص خود کند
آبگینهٔ زرد چون سازی نقاب
زرد بینی جمله نور آفتاب
بشکن آن شیشهٔ کبود و زرد را
تا شناسی گرد را و مرد را
گرد فارس گرد سر افراشته
گرد را تو مرد حق پنداشته
گرد دید ابلیس و گفت این فرع طین
چون فزاید بر من آتشجبین
تا تو میبینی عزیزان را بشر
دانک میراث بلیسست آن نظر
گر نه فرزندی بلیسی ای عنید
پس به تو میراث آن سگ چون رسید
من نیم سگ شیر حقم حقپرست
شیر حق آنست کز صورت برست
شیر دنیا جوید اشکاری و برگ
شیر مولی جوید آزادی و مرگ
چونک اندر مرگ بیند صد وجود
همچو پروانه بسوزاند وجود
شد هوای مرگ طوق صادقان
که جهودان را بد این دم امتحان
در نبی فرمود کای قوم یهود
صادقان را مرگ باشد گنج و سود
همچنانک آرزوی سود هست
آرزوی مرگ بردن زان بهست
ای جهودان بهر ناموس کسان
بگذرانید این تمنا بر زبان
یک جهودی این قدر زهره نداشت
چون محمد این علم را بر فراشت
گفت اگر رانید این را بر زبان
یک یهودی خود نماند در جهان
پس یهودان مال بردند و خراج
که مکن رسوا تو ما را ای سراج
این سخن را نیست پایانی پدید
دست با من ده چو چشمت دوست دید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دفاع از شخصیت پیامبر اسلام در فتح مکه میپردازد و او را از اتهام حب دنیا مبرا میداند. شاعر بیان میکند که پیامبر در روز امتحان، از جمال الهی و زیباییهای آسمانی غافل بوده و تنها به خاطر ذات الهی به مردم خدمت کرده است. او همچنین به تمایز بین دیدگاههای مادی و معنوی اشاره میکند و میگوید که کسانی که به پیامبر بدگمانند، با جهل و حرص خود او را قضاوت میکنند. در ادامه، شاعر به مقایسه میان ارزشهای دنیوی و اخروی میپردازد و میگوید که مرگ برای مؤمنان فرصت و فوزی الهی است. او به یهودیان اشاره میکند که از ترسِ رسوایی، از بیان اعتقادات خود دوری کردهاند. در نهایت، شاعر بر دوستی و همراهی با پیامبر تأکید میکند و از مریدان میخواهد که به او بپیوندند.
هوش مصنوعی: تلاش پیامبر برای فتح مکه هرگز در حُب دنیا کماهمیت و متهم به خودخواهی نبود.
هوش مصنوعی: او در روز امتحان، چشمان و دلش را از رازهای نهفته در هفت آسمان که درونش بود، بسته است.
هوش مصنوعی: به دنبال دیدن او، زیباییها و زندگی در همهی هفت آسمان پر شده است.
هوش مصنوعی: انسان باید خود را به بهترین شکل برای محبوبش آماده کند و به هیچ چیز دیگری جز او اهمیت ندهد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وجود او به قدری از عظمت و بزرگی خدا پر شده است که حتی فرزندان حق هم نمیتوانند به او نزدیک شوند یا او را درک کنند.
هوش مصنوعی: در میان ما نه پیامبری از طرف خدا جایگاهی دارد و نه ملائکه و روح، پس با عقل خود اندیشه کنید.
هوش مصنوعی: ما مثل زاغ هستیم و نه مانند زاغی که مست رنگهاست، ما در باغ خوشحال نیستیم.
هوش مصنوعی: چون آسمانها و عقلها به مانند دانههای شن در چشم پیامبر جلوه گر شدند.
هوش مصنوعی: پس چه اهمیتی دارد مکانهایی مانند مکه، شام و عراق، وقتی او (عشق یا معشوق) نبرد و شور و اشتیاقی را به وجود میآورد؟
هوش مصنوعی: کسی که بر اساس جهل و طمع خود قضاوت میکند، در درک واقعیات دچار اشتباه میشود و این کار باعث میشود که تصور نادرستی از دیگران پیدا کند.
هوش مصنوعی: شیشهای زرد رنگ مانند ساز، اگر نقابی زرد بر صورت داشته باشی، تمام نور خورشید را منعکس میکند.
هوش مصنوعی: شیشهٔ کبود و زرد را بشکن تا واقعیات و حقیقت وجودی انسانها را بشناسی.
هوش مصنوعی: به معنای این بیت، کسی که به ظاهری فریبنده و شورانگیز میبالد، باید به شناخت واقعی و باطن خود و دیگران توجه کند. به عبارتی، این تصویر زیبا و سرزنده، ممکن است در باطن چیزی جز حق و حقیقت نباشد.
هوش مصنوعی: ابلیس به دور و بر خود نگریست و گفت: این موجود از خاک، چگونه میتواند بر من که آتشین هستم، برتری یابد؟
هوش مصنوعی: تا تو عزیزان را میبینی، انسانها نیز گمان میکنند که آنچه میبینند، میراثی از شیطان است.
هوش مصنوعی: اگر فرزندی از بلایای تو نیست، پس سهم تو از آن سگ چه خواهد بود؟
هوش مصنوعی: من مانند سگ شیر نیستم، بلکه من از طرفداران و پیروان حق هستم. شیر حق همان چیزی است که از شکل و ظاهر فراتر میرود.
هوش مصنوعی: شیرانی در دنیا به دنبال پیروزی و نامآوری هستند، اما شیر واقعی، یعنی مولی، به دنبال آزادی و رهایی از قید و بند زندگی و مرگ است.
هوش مصنوعی: وقتی انسان در مرگ به هزاران وجود نگاه میکند، مانند پروانهای که به نور میخورد، خود را به آتش میکشد و وجودش را فدای آن میکند.
هوش مصنوعی: زمانی فرا رسیده است که در آن صداقت و راستگویی تحت فشار قرار گرفته و افرادی که به دروغ و نیرنگ متوسل میشوند، در شرایط آزمایش و سنجش قرار میگیرند.
هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده است که پیامبر به قوم یهود میگوید که مرگ برای انسانهای صادق و راستین، مانند گنج و ثروتی بزرگ است. به عبارت دیگر، مرگ برای کسانی که راستگو هستند، نمیتواند چیز منفی تلقی شود؛ بلکه به معنای رسیدن به یک موفقیت و پاداش بزرگ در زندگی بعد از مرگ است.
هوش مصنوعی: آرزو کردن برای سود و منفعت مانند آرزو کردن برای مرگ است، زیرا در نهایت هر دو به یک نتیجه ختم میشوند.
هوش مصنوعی: ای یهودیان، برای حفظ ناموس و آبرویتان، این درخواست را بر زبان آورید.
هوش مصنوعی: یک یهودی به هیچ وجه جرأت نداشت که مانند محمد (ص)، علم را به این عظمت و بلندی ارائه دهد.
هوش مصنوعی: اگر این سخن را به زبان یک یهودی بگویی، در دنیا چیزی از تو باقی نمیماند.
هوش مصنوعی: یهودیان اموال را به غارت بردند و مالیات را نیز از ما گرفتند، اما تو ای روشنگر، ما را رسوا نکن.
هوش مصنوعی: این سخن هیچگاه پایان ندارد. اگر دستانت را به من بدهی، چشمانت مرا دوست دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.