باده را نشأیست روحانی
جرعه ای نوش کن که تادانی
باده و شمع و شاهد و مجلس
هست اسرار سر ربانی
نوش کن جرعه ای بیخود شو
تا نه خیزد به پیش حیرانی
ساقی مست حضرت عزت
میدهد باده های سبحانی
شمع و نقل و شراب و شاهد داد
هست این جمله را اگر دانی
شمع خود را بسوخت در مجلس
خواند پروانه را به مهمانی
گفت کوهی که عینها مائیم
دیدم او را بشکل انسانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به مفهوم باده و تاثیرات روحانی آن اشاره می‌کند. او از اهمیت نوشیدن باده به عنوان وسیله‌ای برای درک اسرار الهی صحبت می‌کند و نظام باده، شمع، شاهد و مجلس را به عنوان نمادهای معنوی معرفی می‌کند. شاعر تأکید می‌کند که با نوشیدن باده و از خود بیخود شدن، می‌توان از حیرت و تردید رهایی یافت. ساقی که به او اشاره می‌شود، نماد عزت و باده‌های معنوی است. در نهایت، شاعر با مثال پروانه‌ای که به شمع نزدیک می‌شود، به قربانی شدن و جذب شدن به عشق الهی اشاره می‌کند و به این نکته می‌پردازد که ما نیز در واقع عین ذات الهی هستیم که در شکل انسانی تجلی یافته‌ایم.
هوش مصنوعی: نوشیدنی معنوی وجود دارد که تنها با یک جرعه از آن می‌توان به تجربه‌ای عمیق رسید. بنابراین، آن را بنوش تا بتوانی این حقیقت را درک کنی.
هوش مصنوعی: نوشیدنی، شمع، محبوب و محفل، همگی حاوی رازهایی از حقیقت الهی هستند.
هوش مصنوعی: نوشیدنی را سر بکش و لحظاتی از خود بیخود شو تا دیگر درگیر سردرگمی و پرخطر نشوی.
هوش مصنوعی: میگسار پر اراده و باوقار، مشروباتی فرح بخش و روحانی را به میهمانانش تقدیم می‌کند.
هوش مصنوعی: شمع، نقل، شراب و معشوق همه در اینجا وجود دارند؛ اگر دقت کنی، این همه الهام‌بخش‌اند.
هوش مصنوعی: شمع در مجلس می‌سوزد تا پروانه را به مهمانی دعوت کند و به خاطر او همه چیز را فدای عشقش می‌کند.
هوش مصنوعی: گفت که ما همانند کوه هستیم و وقتی او را دیدم، به شکل یک انسان بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ساخت آنگه یکی بیوگانی
هم بر آئین و رسم یونانی
ما به هر مجلسی ز تو زده ایم
همچو بلبل هزاردستانی
بسته کاری نکرده ای با ما
مردمی کرده ای فراوانی
زود در هر چه خواستیم از تو
[...]
تا کی این لاف در سخن رانی
تا کی این بیهده ثنا خوانی
گه برین بی هنر هنر ورزی
گه بر آن بی گهر درافشانی
با چنین مهتران بی معنی
[...]
ای پناه همه مسلمانی
رافع بن علی شیبانی
تاج دینی و از مکارم تو
همه اصحاب دین بآسانی
در معالی بلند مرتبتی
[...]
من یکی شاعرم نه سامانی
نز نژاد ملوک ساسانی
نه مرا باد حشمت میری
نه مرا اسب و طوق سلطانی
نه غلامان رومی و خزری
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.