کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او
به گمرهی ست مبدّل همه عبادت او
دلا نصیحت رندان به زهد و علم مکن
که اعتراض روا نیست برارادت او
شکسته یی که به تیغ هوس شهید تو نیست
درست نیست به قول خرد شهادت او
اگر چو لاله به اقبال بندگی گل نیز
قبول داغ تو یابد زهی سعادت او
به فکر چشم تو بیمار شد خیالی و هیچ
امید نیست که آید کسی عیادت او
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وضعیت عشق و ارادت در زندگی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که اگر فردی به عشق و احساسات حقیقی پایبند نباشد، عبادت و کارهای او به گمراهی و بیهودگی می‌انجامد. او تأکید می‌کند که نصیحت به زهد و علم بی‌فایده است اگر عشق در میان نباشد. همچنین، اگر کسی به خاطر هوس غمگین شود، نمی‌توان او را شهید نامید. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که محبت و ارادت به معشوق، بالاترین سعادت است و امیدی به درمان درد دل‌ها نیست اگر عشق حقیقی وجود نداشته باشد.
هوش مصنوعی: کسی که به عشق پایبند نیست، عادتش به اشتباه و گمراهی است و همه‌ی عبادت‌های او به نوعی تبدیل به بیهوده‌گی می‌شود.
هوش مصنوعی: دل من، از رندان نصیحت به پرهیزکاری و دانش نکن، زیرا اینکه به ایمان و علاقه آنها بخواهی اعتراض کنی، درست نیست.
هوش مصنوعی: شکستگی و تکه‌تکه شدن، زمانی اهمیت دارد که به خاطر عشق و شوق تو باشد؛ زیرا از نظر عقل، شهادت او درست نیست.
هوش مصنوعی: اگر مانند لاله، به خوشبختی و بندگی دست یابی، و گل هم به خاطر تو داغ تحمل کند، این نشانگر سعادت اوست.
هوش مصنوعی: فکر چشمان تو، دل را بیمار کرده و هیچ امیدی نیست که کسی برای عیادت او بیاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.