|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
اشکِ چشم من که جان نقد روان می‌خواندش
دیده جرمی دید از آن رو از نظر می‌راندش
سرو لاف سرفرازی می‌زند قدّت کجاست
تا روان برخیزد از جا و ز پا بنشاندش
مشگ اگر گوید که با زلف تو می‌مانم خطاست
چون خطایی گوید از زلفت عجب گر ماندش
باز بی‌جرم از من مسکین رقیب فتنه‌جوی
رنجشی دارد ندانم تا چه می‌رنجاندش
ای ملامت‌گوی آخر با خیالی هر نفس
وصف آن بدخو چه می‌گویی نکو می‌داندش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاشقانه و دردهای ناشی از عشق می‌پردازد. شاعر برای ابراز غمش از اشک‌هایش سخن می‌گوید که جان او را به زحمت می‌اندازد. او به یاد معشوقش، حتی در نبودش، با نیش و کنایه اشاره می‌کند که چگونه زیبایی و سرفرازی معشوقش او را تحت تأثیر قرار داده است. شاعر از رنجش و فتنه‌جویی رقیب بی‌دلیل صحبت می‌کند و در نهایت به ملامت‌گویی‌ها و نظرات دیگران درباره معشوقش اشاره می‌کند، در حالی که او تنها زیبایی و بدی‌های او را می‌داند. این شعر در عین بیان غم و درد، به قدرت عشق و فریبایی معشوق نیز توجه دارد.
هوش مصنوعی: اشک چشم من که ارزشش را بسیار می‌دانم، از دیدن گناهی در آن چشمان نمی‌تواند به آن نگاه کند و آن را از نظر دور می‌کند.
هوش مصنوعی: سرو به زیبایی و عظمت خود می‌بالد و از دیگران می‌خواهد که قد و قامت تو کجاست تا جانم از شوق به پا خیزد و تو را بر زمین نشاند.
هوش مصنوعی: اگر مشک بگوید که به خاطر زلف تو می‌مانم، اشتباه می‌کند. چون اگر از زلفت ایرادی بگوید، عجیب نیست اگر در همان لحظه هم از آن فاصله بگیرد.
هوش مصنوعی: دوباره بدون هیچ دلیلی از طرف من مسکین، رقیبی که همیشه دنبال ایجاد زحمت و مشکل است، رنجشی دارد که نمی‌دانم چه چیز او را آزار می‌دهد.
هوش مصنوعی: ای کسی که همیشه مرا ملامت می‌کنی، با خیال خود هر لحظه از آن کسی که بدخلق است، چه می‌گویی؟ او را تنها نیکو می‌شناسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.