تا گرد عارض تو خط سبز بردمید
بر گل بنفشه صدف زد و ریحان تر دمید
آشفته ایم تا پیِ تسخیر عاشقان
افسون بخواند خطّ تو و بر شکر دمید
نخلی ست محنت تو که از جویبار دل
هرچند کندمش منِ بیدل دگر دمید
ای بوی زلف یار گذر بر ره چمن
کز انتظار سبزه بر آن رهگذر دمید
از مزرع ضمیر خیالی گیاه مهر
هرچند بیش دید تو را بیشتر دمید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و جذابیت معشوق و تأثیر آن بر طبیعت و احساسات خود اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که خط معشوقش باعث رونق و شادابی گل‌ها و گیاهان می‌شود و عشق او توأم با زیبایی و غم است. همچنین، شاعر از امید و انتظار برای دیدار محبوب سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هر چه بیشتر به یاد او می‌افتد، عشق و احساساتش افزایش می‌یابد.
هوش مصنوعی: من با لباسی از گل بر روی چهره‌ات بر خاکی نشستم که سبز و زیباست، و عطر خوش بنفشه و ریحان را به مشام می‌رساند.
هوش مصنوعی: ما در حالتی آشفته و پریشان به سر می‌بریم تا این‌که برای تسخیر دل‌های عاشقانه، خطّ تو همچون افسون و جادو بر ما تاثیر بگذارد و زیبایی‌اش همانند شکر دل‌هایمان را شیرین کند.
هوش مصنوعی: محنت تو همچون درختی است که از دل من به رغم زخم‌ها و تلاش‌ها، همچنان به حیات خودش ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: ای عطر موهای محبوب، عبور کن از راهی که به باغ می‌رسد، چون از انتظار سبزه‌ها بر آن راه، بوی تو برمی‌خیزد.
هوش مصنوعی: هر قدر که در ذهن و خیال خود نسبت به تو احساس محبت و مهر داشته‌ام، این احساس در جان من رشد بیشتری کرده و قوی‌تر شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.