ای ملک شیوه فرخنده شعار
وی فلک پایه عالی مقدار
کان فضل و هنر و مهر و وفا
منبع شرم و ادب، کوه وقار
مفخر زمره دانشمندان
هستی و نیست در این کار انکار
رو به مطلب نهم اولی است، از آنک
برتری زانچه نویسم صد بار
چون در این وقت به یاد آوردیم
شده به نامه نامیت اصدار
نامه نی، کاتب فهرست وجود
شده بر صفحه مه عنبر بار
طره اش رشک ده گیسوی حور
غره اش داغ نه عارض یار
طرفه تر اینکه خط مشکینش
شده مرهم پی ریش دل زار
آمد و از همه حرفی فرحی
رخ نما شد به من محنت بار
نافه سان باز گشادم چو سرش
این حوالی شد ازو رشک تتار
رشحه خامه جانان است این
یا خم زلف پری بر رخسار
یا خداوند به محض قدرت
جمع کرده است به هم لیل و نهار
بس که جانبخش بود، می زیبد
کنمش تا به قیامت تکرار
از همه سلسله اش، زنجیری
رفته در پای روان بهر قرار
خالد از مدحت ارو رنجه مشو
زانکه ز یک عشر نیاید به شمار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف یک پادشاه یا شخصیت برجسته می‌پردازد که ویژگی‌های مثبت و صفات عالی دارد. او را مظهر علم، ادب و وفا می‌داند و خاستگاه شرم و وقار می‌شمارد. شاعر برتری این شخصیت را از هر نظر ستایش می‌کند و بیان می‌کند که حتی نام او نیز در یادها باقی می‌ماند و نامش به زیبایی نوشته شده است. خط او حساس و زیباست و می‌تواند دل‌ها را آرام کند. شاعر همچنین به قدرت و نعمت‌هایی که این شخصیت به دیگران بخشیده اشاره می‌کند و از ارتباط میان شب و روز به عنوان نماد زندگی پرده برمی‌دارد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که ارزش‌ها و فضایل این شخصیت به قدری بالاست که قابل شمارش نیستند.
هوش مصنوعی: ای فرشته، با زیبایی و خوشبختی، تو نشانه‌ای از عظمت و مقام بلند آسمان هستی.
هوش مصنوعی: فضیلت، هنر، محبت و وفا منبع شرم و ادب هستند و همه این ویژگی‌ها مانند کوهی از وقار و شرافت به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: تو در زمره بزرگ‌ترین دانشمندان هستی و در این موضوع هیچ شکی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: بهتر است به موضوع نهم بپردازیم، چون نوشتن در مورد این موضوع بارها و بارها برتری دارد.
هوش مصنوعی: در این لحظه که به یاد تو افتادیم، نام تو در نامه‌ام ثبت شده است.
هوش مصنوعی: نامه‌ای از نی، مانند نویسنده‌ای که فهرست وجود را بر صفحه‌ای از عطر مشک به تصویر کشیده است.
هوش مصنوعی: موهای لطیف او به اندازه‌ای زیبا و جذاب است که حتی زیبایی موهای حورهای بهشتی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، و خوشی و جذابیت چهره‌اش به‌قدری است که گویی آتش عشق را در دل‌ها روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: جالب‌تر اینکه نوشته‌اش که با خط سیاه است، شده است تسکینی برای زخم‌های قلب غمگین من.
هوش مصنوعی: او آمد و با زیبایی‌اش از همه چیز صحبت کرد و به من که در رنج و اندوه بودم، شادابی بخشید.
هوش مصنوعی: وقتی سرش را باز کردم، احساس کردم که در اینجا باعث حسادت دیگران می‌شود.
هوش مصنوعی: این خط به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره دارد. در اینجا به تصویرگری از سفیدی و نرمی پوست او اشاره شده که ممکن است ناشی از خطی باشد که بر روی صورتش نقش بسته است، یا از زیبایی و دلربایی زلف‌هایش باشد که چهره‌اش را جلا داده است. به طور کلی، این جمله احساس زیبایی و شگفتی را نسبت به معشوق به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: ای خداوند، آیا به خاطر قدرت خود شب و روز را به هم آمیخته‌ای؟
هوش مصنوعی: به خاطر انکه بخشنده و نیکوکار بود، آنقدر می‌نوشم که تا قیامت این لحظه را تکرار کنم.
هوش مصنوعی: تمامی زنجیرها و وابستگی‌هایی که به روح و روان انسان می‌چسبند، برای رسیدن به آرامش و قرار در زندگی است.
هوش مصنوعی: خالد، از ستایش و تمجید دیگران ناراحت نشو، زیرا این کار در برابر یک دهم ارزش تو هم نمی‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای پسر! جنگ بنه، بوسه بیار
این همه جنگ و درشتی به چه کار
جنگ یکسو نه و دلشاد بزی
خویشتن را و مرا رنجه مدار
هر دو روزی سخنی پیش مگیر
[...]
ساقیا جام دل افروز بیار
فتح شه یاد کن و می بگسار
فتح قنوج که شمشیرش کرد
اندرین فتح شه آورد شکار
لشکرش گرد برآورد از خون
[...]
حبذا نزهت ایام بهار
که برد ز اهل خرد صبر و قرار
سجع گویان شده از ذوق و طرب
قمری و فاخته بر سرو و چنار
وقت آنست که از خانه کنند
[...]
«حا» ش حاشا که بود گاه شمار
بجز از عد جنان نکته گزار
سازگار تو بود در همه کار
بر مراد تو بود کارگزار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.