|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و ارزشمند بودن چیزهایی اشاره دارد که در دست داریم. شاعر از ساغر زری صحبت می‌کند که نشان‌دهنده‌ی زیبایی و ثروت است و همچنین به جواهراتی که از درون ما سرچشمه می‌گیرند، اشاره می‌کند. او به ویژگی‌های خاصی مانند خون سیاه و سرخ اشاره می‌کند که در نزدیکی معشوق قرار دارد و نشان‌دهنده‌ی عشق و عاطفه است. در کل، این شعر به زیبایی‌ها و عشق‌هایی که در زندگی داریم، اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: آیا در جام طلا، سنگ قیمتی سرخ بدخشان را داری یا این که جانت را در گوهر معدن داری؟
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیت خاصی اشاره دارد که در آن، خون و تلاش‌های گذشته به خاطر عشق یا زیبایی معشوق به فراموشی سپرده شده است. وقتی که انسان در کنار محبوب خود قرار می‌گیرد، تمام غم‌ها و ناراحتی‌ها به فراموشی سپرده می‌شود و زندگی به حالت تازه‌ای در می‌آید. این احساس، نشانه‌ای از قدرت عشق و تأثیر آن بر زندگی انسان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شهری همه بنده و رهیگان داری
عالم همه پر ز آشنایان داری
من خود چه کسم چه آید از خدمت من
تو سوخته در جهان فراوان داری
شهری همه بنده و رهیکان داری
عالم همه پر ز آشنایان داری
من خود چه کسم چه آید از خدمت من
تو سوخته در جهان فراوان داری
ای شب تو طریقِ زلفِ جانان داری
یعنی نتوان گفت که پایان داری
ای صبح مرا جان به لب آمد امشب
آخر نَفَسی بزن اگر جان داری
ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری
ابروی کمان و تیر مژگان داری
خورشید جبین و چهرهٔ همچون ماه
می گون لبی و چشم چو مستان داری
تا چند مرا بی سر و سامان داری
چون زلف خودم حال پریشان داری
چون مشکل ما پیش تو سخت آسانست
زان روی بتا درد من آسان داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.