هوش مصنوعی: این شعر به بیان عمق درد و رنج عشق و اثرات آن بر دل عاشق می‌پردازد. شاعر از گنجینه‌ای از غم و عشق صحبت می‌کند که دلش دیوانه شده و در دام زلف و زیبایی معشوق گرفتار است. او و دیگران مانند پروانه‌ای در آتش عشق سوخته و ساخته می‌شوند، به مانند شمعی که به خاطر روشنایی عشق خواهد سوخت.
هوش مصنوعی: ما مانند پروانه‌ای هستیم که به دور شمع می‌چرخد و با آتش دل خود می‌سوزد و می‌سازد. در واقع، عشق و اشتیاق ما مانند پروانه‌ایست که تحت تأثیر شعله عشق قرار دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان عمق درد و رنج عشق و اثرات آن بر دل عاشق می‌پردازد. شاعر از گنجینه‌ای از غم و عشق صحبت می‌کند که دلش دیوانه شده و در دام زلف و زیبایی معشوق گرفتار است. او و دیگران مانند پروانه‌ای در آتش عشق سوخته و ساخته می‌شوند، به مانند شمعی که به خاطر روشنایی عشق خواهد سوخت.
هوش مصنوعی: غم عشق او مانند گنجی ارزشمند است و دل دیوانه‌ام در دام زلف و چهره‌اش گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: ما مانند پروانه‌ای هستیم که به دور شمع می‌چرخد و با آتش دل خود می‌سوزد و می‌سازد. در واقع، عشق و اشتیاق ما مانند پروانه‌ایست که تحت تأثیر شعله عشق قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
در هجو من ای قوامی فرزانه
گر ماز شدی تا بسر خمخانه
من سوزنیم گنگ و نر و دیوانه
بندم و تیر هر دو از یکنانه
در راه فرید کاتب فرزانه
بگشاد شبی در تناسل خانه
آورده به صحرای جهان مردانه
خوارزمیکی باره و دندانه
مستش دیدم، گرفته راه خانه
خلقی با او، ز خویش و از بیگانه
خود را بستم برو زدم مستانه
ز آنگونه که با شمع کند پروانه
این بادیهٔ تو را سری پیدا نه
پختن طمعِ وصل تو جز سودا نه
جان عاشقِ تو، ولیک جان اینجا نه
تو در دلِ ما ولیک دل با ما نه
ای در طلب تو عاقلان دیوانه
در راه غم تو آشنا بیگانه
چون می نتوان با تو شدن هم خانه
در نور خودم بسوز چون پروانه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.