گنجور

 
خواجوی کرمانی

هر نکته ی چون آب که می راند چشم

یک یک همه چون آب فروخواند چشم

وز بهر نثار قدمت هر نفسی

دامن دامن گهر برافشاند چشم

 
 
 
sunny dark_mode