چه خوش باشد میان لاله زاران
برغم دشمنان با دوستداران
گرامی دار مرغان چمن را
الا ای باغبان در نوبهاران
نفیر عاشقان در کوی جانان
صفیر بلبلان بر شاخساران
بنالم هر شبی در آرزویش
چو کبکان دری بر کوهساران
قیامت آنزمان باشد به تحقیق
که از یاران جدا مانند یاران
مرا در حلقه ی رندان درآرید
که می پرهیزم از پرهیزگاران
ز زلف بیقرار و چشم مستش
نمی ماند قرار هوشیاران
خوش آمد قامتش در چشم خواجو
صنوبر خوش بُود بر جویباران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل به زیبایی ارتباط و دوستی میان انسانها و طبیعت را توصیف میکند. شاعر آرزومند خوشی و آرامش در کنار دوستداران است، حتی در برابر دشمنان. او به اهمیت نعمتهای طبیعی مانند پرندگان و باغها اشاره میکند و احساسات عاشقانهاش را با شعری پر از تصویرسازی زیبا بیان میکند. همچنین، شاعر از جذابیت و تأثیرات نگاه و زلف معشوقش سخن میگوید و از احساساتش درباره این عشق بیقرار و پرشور یاد میکند. غزل در نهایت، زیبایی و طراوت جوانی را یادآور میشود.
هوش مصنوعی: در میان گلهای لاله، بودن با کسانی که دوستت دارند، بسیار لذتبخش است، حتی اگر دشمنانی در اطراف تو باشند.
هوش مصنوعی: ای باغبان، در بهار، پرندگان چمن را گرامی بدار و به آنها احترام کن.
هوش مصنوعی: صدای عاشقان در کوی محبوب مانند نغمه بلبلان بر درختان است.
هوش مصنوعی: هر شب با حسرت و اندوه در آرزوی او فریاد میزنم، مانند کبوترانی که بر قلههای کوه پرواز میکنند.
هوش مصنوعی: روز قیامت زمانی خواهد بود که دوستان از یکدیگر جدا شوند و دیگر نتوانند یکدیگر را درک کنند.
هوش مصنوعی: مرا در جمع رندان و آزادگان بپذیرید، چرا که من از افرادی که همیشه در حال احتیاط و دوری از لذتها هستند، فاصله میگیرم.
هوش مصنوعی: با دیدن زیباییهای زلف همیشه در حال بیقراری و چشمان مست او، حتی انسانهای باهوش و هوشیار نیز آرامش خود را از دست میدهند.
هوش مصنوعی: حضور زیبای او در نظر خواجو مانند درخت صنوبر بر کنار جویباران دلانگیز و خوشایند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابوالفتح آفتاب نامداران
مظفر نام و تاج کامگاران
اگر باران نباشد در بهاران
سرشگ و آه من بس باد و باران
جهان را بس بود نالیدن من
اگر بلبل ننالد در بهاران
سحرگه بانگ من بشنو ز مطرب
[...]
همه سیمین بر و زرین سواران
پری رویان و پروین گوشواران
زلبهای چو بسد در فروشان
ز گیسوهای مشکین مشکباران
بگاه عشرت و بوس و تماشا
[...]
نشست آن شب به نوشانوش یاران
صبوحی کرد با شب زندهداران
که گر جامه بپوشد شه هزاران
نگردی تو ز خیل بیقراران
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.