آن ماه بین که فتنه شود مهر انورش
آن نقش بین که سجده کند نقش آذرش
بدری که در شکن شود از باد کاکلش
سروی که بر سمن فتد از مشک چنبرش
مرجان کهینه بنده ی یاقوت و لؤلؤش
سنبل کمینه خادم ریحان و عنبرش
مه سایه پرور شب خورشید مسکنش
شب سایه گستر مه خورشیدی منظرش
تابی فکنده بر قمر از زلف تابدار
شوری فتاده در شکر از تنگ شکّرش
هاروت در جوار هلال منعّلش
خورشید در نقاب شب سایه گسترش
سنبل دمیده گرد گلستان عارضش
ریحان شکفته بر سر سروسمن برش
جان در پناه لعل روان بخش جان فزاش
دل در کمند زلف دلاویز دلبرش
طوطی شکرشکن شده در باغ عارضش
زاغ آشیانه ساخته بر شاخ عرعرش
خواجو سرشک اگرچه ز چشمش فکنده ئی
بر دیده جاش ساز که اصلیست گوهرش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و جذابیت‌های یک بانوی دلربا می‌پردازد. شاعر از ویژگی‌های مختلف او مانند نور و روشنی، نرمش زلف و چهره‌اش، گل‌ها و عطرهایی که در اطرافش پراکنده است، سخن می‌گوید. همچنین به احساسات عشق و شوقی که نسبت به او دارد، اشاره می‌شود. این اثر به زیبایی و دلنوازی معشوق و تأثیر او بر شاعر و احساساتش پرداخته و تصویری شاعرانه از عشق و زیبایی‌های طبیعی می‌سازد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که صحبت از زیبایی و جاذبه‌های خاص شخصی است که مانند ماه بر پاها و صورت دیگران تأثیر می‌گذارد. همچنین این احساس به وجود می‌آید که زیبایی او می‌تواند در دل دیگران ایجاد شگفتی کند، به طوری که همه به احترام و پرستش او می‌پردازند. در واقع، این متن به توصیف و تمجید از یک چهره خاص و تأثیر عمیق آن بر اطرافیانش پرداخته است.
هوش مصنوعی: اگر عنصری زیبا و لطیف تحت تأثیر باد قرار بگیرد و به شکلی دگرگون شود، مانند درخت سرو که زیبایی‌اش به خاطر عطر مشکش بی‌نظیر می‌شود، آن زیبایی همچنان در خاطر مردم باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: مرجان قدیمی از یاقوت و مرواریدش تشکیل شده و سنبل کوچک هم خدمتگذار ریحان و عطرش است.
هوش مصنوعی: ماه در شب، سایه‌اش را پرورش می‌دهد و خورشید، در شب، در آشیانه‌اش سکنی می‌گزیند. در حالی که ماه، فضایی را برای سایه‌اش گسترش می‌دهد و مانند خورشید، مناظری را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: موهای تابدار او مانند نوار زیبایی بر ماه درخشیده و از آن، شوری و جذبه‌ای در دل شکر ایجاد کرده که از تنگی آن به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: در کنار هاروت، درخشش هلال ماه وجود دارد و خورشید در پوشش شب، سایه‌ای گسترده دارد.
هوش مصنوعی: در باغ گل، سنبل‌ها به زیبایی شکفته‌اند و گل‌های خوشبو در کنار آنها به آرامی زندگی می‌کنند. گل‌های معطر به چهره‌اش زینت می‌دهند و درختان سرو به نرمی بر او سایه می‌افکنند.
هوش مصنوعی: روح انسان در سایه‌ی زیبایی و محبت معشوقی که زندگی را به او می‌دهد، آرامش می‌یابد و دلش در چنگال زلف‌های دلربایش اسیر شده است.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای خوش رنگ و زیبا در باغ چهره او نشسته است، در حالی که پرنده‌ای دیگر بر روی درخت نزدیکش آشیانه درست کرده است.
هوش مصنوعی: خواجو، اگرچه اشک‌هایش از چشمانش بر روی چشم‌ها می‌افتد، اما این اشک‌ها گنجی را در خود دارند که ارزشمند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تسبیح او کنند ملایک ز ساق عرش
کو برکشید عرش و هم او گسترید فرش
تر دامنی که ننگ وجودست گوهرش
دریا نشسته خشک لب از دامن ترش
طفل سخن به شیر سگ آلود از آنگهی
کاین شوخ گربه چشم گرفتست در برش
سرگشته شد چو زیبق ناکشته کز تری
[...]
صبح حمایل فلکت آهیخت خنجرش
کآمیخت کوه ادیم شد از خنجر زرش
هر پاسبان که طرهٔ بام زمانه داشت
چون طره سر بریده شد از زخم خنجرش
صبح از صفت چویوسف و مه نیمهٔ ترنج
[...]
هر دم که در صفای رخ یار بنگرد
گردد همه جهان بحقیقت مصورش
چون باز در فضای دل خود نظر کند
بیند چو آفتاب، رخ خوب دلبرش
پروردگار خلق خدایی به کس نداد
تا همچو کعبه روی بمالند بر درش
از مال و دستگاه خداوند قدر و جاه
چون راحتی به کس نرسد خاک بر سرش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.