ای چرخ زمین آستانت
خورشید، غلام پاسبانت
سام آمده صیدی از کمندت
رستم شده زالی از کمانت
کاووس ملازم رکابت
گرشاسب، پیاده عنانت
کیخسرو، چون فراسیاب است
زنهاری تیغ ابروانت
مانند کیان، شده کیومرث
حسرت کش جرعه لبانت
از حسرت نیزه تو گودرز
غلطیده به خون چو کشتگانت
از هیبت ناوکت، فرامرز
درّیده جگر چو دشمنانت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش قدرت و شکوه چرخ زمین و خورشید می‌پردازد. شاعر از شخصیت‌های اسطوره‌ای و تاریخی مانند رستم، کاووس، گرشاسب و کیخسرو یاد می‌کند و به توانایی‌ها و دلاوری‌های آنان اشاره دارد. اشاره به حسرت‌های گودرز و هیبت ناوک فرامرز نیز نشان‌دهنده‌ی قدرت و جنگاوری است که در برابر دشمنان احساس وحشت و ترس می‌آورند. به طور کلی، این شعر تصویری زیبا و حماسی از قدرت و افتخار در فرهنگ ایرانی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ای زمین، در آستان تو خورشید درخشان است و من مانند بنده‌ای به حراست از تو مشغولم.
هوش مصنوعی: سام، شکارچی توست و در دام تو گرفتار شده، رستم نیز به یک زال تبدیل گشته که تحت تأثیر تیر کمان توست.
هوش مصنوعی: کاووس در حال همراهی با گرشاسب است و در این مسیر پیاده به دنبال او می‌باشد.
هوش مصنوعی: کیخسرو به مانند فراسیاب، که با دقت و احتیاط می‌نگرد، مواظب و مراقب ابروهای توست.
هوش مصنوعی: کیومرث، که بزرگترین شخصیت افسانه‌ای ایران است، به شدت آرزوی چشیدن طعم لب‌های تو را دارد، مانند کیان که در حسرتی عمیق فرو رفته است. این حسرت، بهانه‌ای برای ابراز عشق و علاقه به توست.
هوش مصنوعی: به خاطر افسوس و حسرتی که از نبود نیزه تو دارد، گودرز به خون خود غلطیده است، همان‌طور که قهرمانان تو در جنگ کشته شده‌اند.
هوش مصنوعی: چهره پرقدرت تو باعث شده که فرامرز، در برابر دشمنانت، از شدت ترس دچار پریشانی و آشفتگی شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای عقل نواله‌پیچِ خوانت
جان بنده‌نویس‌ِ آستانت
گر می‌نکند لبم بیانت
سر می‌گوید به گوش جانت
گر لب ز سلام تو خموش است
بس هم سخن است با نهانت
تن از تو همی‌کند کرانه
[...]
گر جان طلبی فدای جانت
سهلست جواب امتحانت
سوگند به جانت ار فروشم
یک موی به هر که در جهانت
با آن که تو مهر کس نداری
[...]
گفت: ای ز وفا سرشته جانت
قاصر ز حدیث دل زبانت
ای ذروه لامکان مکانت
معراج ملایک آستانت
سلطانی و عرش تکیه‌گاهت
خورشیدی و ابر سایه‌بانت
طاقی است فلک ز بارگاهت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.