زان شست و شو که در چمن از ژاله می‌رود
داغ جفای دی ز دل لاله می‌رود
ساقی بیار باده که از یک دو روزه عیش
در فصل گل کدورت یک‌ساله می‌رود
میگون لبت ز خاطر من از سه بوست شست
بختی که از ثلاثه غساله می‌رود
هر سو که کوچ کرده ما راه برگرفت
ما را ز دیده اشک و ز دل ناله می‌رود
چتر از فروغ طلعت او غرق نور شد
ماه تمام در تتق هاله می‌رود
هرجا که رفت زورق حافظ به بحر شعر
جامی سفینه تو ز دنباله می‌رود
نظم تو می‌رود ز خراسان به شاه فارس
گر شعر او ز فارس به بنگاله می‌رود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات و تجارب شاعر در ارتباط با عشق و فقدان می‌پردازد. شاعر از شست‌وشوی گل‌ها در چمن صحبت می‌کند و می‌گوید که درد جدایی همچون داغی بر دل لاله‌ها است. او از ساقی می‌خواهد که شرابی بیاورد تا در این روزهای کوتاه زندگی از غم و غصه یک ساله رهایی یابد. همچنین، لب میگون محبوبش به یاد او می‌آید و بخت او نیز در حال رفتن است. در پایان، شاعر به سفر خود در دنیای شعر اشاره می‌کند و به طور کلی، احساس غم و نوستالژی در این اشعار مشهود است.
هوش مصنوعی: از آن شست و شویی که در باغ با باران انجام می‌شود، غم و رنجی که از روزگار سخت بر دل گل‌ها بود، به تدریج از دل‌ها محو می‌شود.
هوش مصنوعی: مشروب بیاور که زندگی کوتاه است و در این فصل بهار، غم یک سال را فراموش کنیم.
هوش مصنوعی: لبان تو به یاد من، از سه بوست شسته می‌شود. خوشبختی‌ای که از سه شستشو می‌گذرد.
هوش مصنوعی: هر جا که رفته‌ایم، راهی که برگشت ما باشد نیست و چشمان ما پر از اشک و دل ما پر از ناله و غم است.
هوش مصنوعی: چتر زیبایی چهره او باعث شده که نور بیشتری در دنیا پخش شود و این نور تا جایی پیش رفته که حتی ماه کامل هم در شعاع آن نور محو شده است.
هوش مصنوعی: هر کجا که حافظ با کشتی‌اش به دنیای شعر سفر کند، آثار جامی نیز به دنبال او و همراهش خواهند بود.
هوش مصنوعی: شعر و مثنوی تو از خراسان به دربار شاهان فارس می‌رسد و آثارش حتی تا بنگاله هم می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود
وین بحث با ثلاثه غساله می‌رود
می ده که نوعروس چمن حد حسن یافت
کار این زمان ز صنعت دلاله می‌رود
شکرشکن شوند همه طوطیان هند
[...]
با یار کوچ کرده ز دل ناله می‌رود
قطره زنان سرشک ز دنباله می‌رود
دم درکشم که راه به جایی نمی‌رسد
هرچند بر زبان جرس ناله می‌رود
زان ماه چارده که شد از دست دامنش
[...]
از بادهٔ لاله تو چو در ژاله می‌رود
خون قطره قطره در جگر لاله می‌رود
چشم تو هندوییست که پنداری از خطا
صد ترک تند خوش به دنباله می‌رود
از خشگ سال ناز جهان می‌شود خلاص
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.