ساقی به جدل حل نشود مسئله ما
می ده که ز حد می گذرد مشغله ما
در راه طلب بادیه کعبه چه باشد
صد بادیه کعبه و یک مرحله ما
این هرزه درایان همه در راه درآیند
گر بانگ درایی رسد از قافله ما
پشمینه سیاه از سبب زلف تو کردیم
در خرقه به زلف تو رسد سلسله ما
زد از دل ما شعله بر اوج فلک آتش
شد نور ده بزم ملک مشعله ما
ما را گله از خوی تو این ست که هر چند
کردیم گله گوش نکردی گله ما
جامی مطلب دولت وصلش که برون است
تحصیل چنین منزلت از حوصله ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به مسائل عشق و وصل معشوق می‌پردازد. او به این نکته اشاره می‌کند که نمی‌توان مشکل عشق را با جدل حل کرد و مشغله آنان از حد فراتر رفته است. در مسیر طلب، حتی اگر صد راه و مرحله وجود داشته باشد، به دنبال رسیدن به کعبه عشق هستند. او همچنین به انتقاد از افرادی می‌پردازد که بدون آگاهی وارد می‌شوند و از قافله عشق فاصله دارند. شاعر از زلف معشوق برای خود پشمینه‌ای می‌سازد و می‌گوید نور عشق او به بزم ملک افزوده شده است. او از بی‌توجهی معشوق نسبت به گلایه‌هایش گله می‌کند و در نهایت از دشواری رسیدن به مقام وصل و محبت عشقش سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای ساقی، در این بحث و جدل‌ها کار ما حل نمی‌شود. فقط شراب بده که مشغله و دل مشغولی ما فراتر از حد و اندازه‌اش است.
هوش مصنوعی: در مسیر طلب و جستجوی حقیقت، هر چند که صدها راه برای رسیدن به کعبه وجود دارد، اما یک قدم اصلی ما در این مسیر اهمیت بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: اگر صدای بانگ دراویی از کاروان ما بلند شود، همه‌ی این بی‌خودان و سرگردان به راه خواهند آمد.
هوش مصنوعی: ما به خاطر زلف تو، پشمینه سیاهی را در لباس خود به کار گرفته‌ایم که نشان‌دهنده ارتباط ما با تو باشد.
هوش مصنوعی: از دل ما آتش شعله‌ور شد و به آسمان رسید. نور این آتش، جشن ملک را روشن کرد و ما منبع روشنایی شدیم.
هوش مصنوعی: ما از رفتار تو ناراحتیم، زیرا هر بار که شکایت کردیم، توجهی به ما نکردی.
هوش مصنوعی: گفتن اینکه رسیدن به خوشبختی و وصال او از توان ما خارج است و ما به چنین مقام و منزلتی نمی‌توانیم دست یابیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوابیده تر از راه بود راحله ما
در سینه صحراست گره قافله ما
در دامن صحرای ملامت نتوان یافت
خاری که نچیده است گل از آبله ما
دیوانه به همواری ما نیست درین دشت
[...]
طی می شود از مصرع آهی گلهٔ ما
طالع به وصال تو نویسد صلهٔ ما
یاران سبک سیر، رسیدند به منزل
چون نقش قدم، مانده به جا قافلهٔ ما
شایستهٔ برق است به صحرای ملامت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.