دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۱ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۲۷ در پاسخ به دکتر ترابی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲:
بیت دیگری نیز دارد که اتفاقا بسیار معروف است
بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر
بار دگر روزگار چون شکر آید
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۲ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
سخت در اشتباهید دوستان عزیزم بسیاری از نظرات شما را مطالعه کردم و متاسفانه بسیاری در اشتباه هستید عزیزانم حافظ هم عارف بوده است هم عاشق بوده هم درویش بوده هم صوفی بوده است هم شریعتی و حافظ قرآن و دعای نیمه شب خوان و شب زنده دار بوده هم لا ابا لی و مست و می خوار و خراباتی بوده است. حافظ تمام مقامات عرفانی هفت وادی سیر و سلوک را طی کرده و به مراحل بالای انسانیت نائل شده است و به چنان درجه و آگاهی رسیده است که پیشگاه پیر مغان را درک کرده است و تنها جایی که زانوی ادب زمین زده است خدمت پیر مغان بوده است. آنچه در اشعار حافظ نمایانگر و بسیار مهم است و دوستان می بایست توجه فرمایند این است که پیر مغان کیست؟ و چه کسی بوده است؟ که توانسته حافظ را در این وادی نگه دارد.حافظی که در هیچ وادی توقف نداشته و وادی ها را پی در پی سلوک نموده چرا تا به اینجا رسیده است. توقف نموده و این نقطه آخری سلوک حضرت حافظ بسیار قابل تامل است. بهترین غزل های حافظ غزل هایی است که راجع به پیر مغان بیان کرده است. علاوه بر غزل های عاشقانه که غزل های بسیار فاخر و زیبا است این غزلها نیز بسیار پر محتوا و فریباست.
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۳ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۳۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳:
درجواب آقای غفرانی اگر حافظ مثل شما ومنبری ها فکر میکرد جهان شمول نمیشد لوح محفوظ زاییده ذهن انسان است وموهومی بیش نیست وحافظ و خیام هردو اصلا به آخرت وقیامت واین حرفها اعتقادی نداشته اند وهمه چیز را براساس عقلانیت وعلم می پذیرفته اند از همین جهت 10هزار بیت از ابیات قبلی خودش که آمیخته با خرافات و موهومات بود را به آتش کشید
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۵ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۵ - گفتار اندر آفرینش آفتاب:
حضرت فردوسی اگر چنین منظوری داشت یعنی منظومه را به باغ و گل تشبیه کند مسلما اینگونه می سرود تا وزن شعر هم زیبا تر می شد ولی منظور دیگری داشته است
بیاراسته چون گل نوروز باغ
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۵ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۱ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۲۷ - حکایت درویش صاحب‌نظر و بقراط حکیم:
یکی صورتی دید صاحب جمال
بگردیدش از شورش عشق حال
مصرع دوم وزنش خراب است به نظر بنده بایداینگونه نوشته شود
یکی صورتی دید صاحب جمال
بگردیدش از شورعشقش حال
یا
بگردیدش از عشق او شور وحال
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۶ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹:
به نظر من همه 44نفری که حاشیه نویسی نمودند در یک اشتباه بزرگ به سر میبرند که اگر آنر ا برطرف کنند حافظ را بهتر خواهند شناخت ومعنی ابیات او را بهتر خواهند فهمید
اول حافظ سیر تحول روحی داشته وهر زمان حالی خاص دارد که باد شناخت
دوم شناخت اندیشه حافظ است
سوم باید در مقام حافظ بود تا درباره اوسخن راند
بنابراین توصیه میکنم به سراغ کتاب سیر تحولات روحی حافظ در دیوان حافظ رفته نویسنده این کتاب سید علی اکوچکیان است وتمام سوالات این عزیزان در آنجا جواب داده شده است
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۶ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۸ آبان ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۳:
به نظر من این غزل هر چند در دیوان حافظ هست ولی از حافظ نیست و از ملحقات دیوان اوست احتمالا از حافظی است که سیصد سال بعد او می زیسته یا کاتبان به دل خواه وارد دیوان وی نموده اندچرا که سعی داشته اشعاری را از دیگران به دیوان حافظ ملحق کنند این شعر علاوه بر آن که فاقد شاخصه های شعر حافظ هست دارای تناقض نیز هست و با شناختی که من از حافظ دارم او کسی نیست که اینگونه سخن دارای تناقض گوید . و چنین بی توجه به گفتارخود بی مقدار گوید
چرا که در صدرغزل بیان داشته مستی عشق را غیر از مستی آب انگور دانسته یعنی مستی آب انگور را قبیح بشمار آورده است درحالی که در پایان به خود می گوید از نام وننک بگذر وساغر می طلب کن زیرا مخموری از طرفی طالب برطرف کردن مخموری خود گشته وتوصیه می کند به ساغرمی رفع مخموری کند. از طرفی می گوید رو که مست آب انگوری و آب انگور را قبیح شمرده است این تناقض گویی خاص حافظ نیست.
دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ۶ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۴۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:
دوستان حافظ و خیان هردو پس از سلوک خود درشریعت وطریقت وعرفان به درجه ای ازمعرفت رسیدند که دیگر روی زمین نیستند که همچون زمینیان بیاندیشند این دو اهل نظرند نه اهل خبر
اهل خبر کسانی هستند که نقل قول را می پذیرند تا گفتن قال صادق قال الله تعالی و.....قران که مهمترین خبراست را می پذیرند ولی اهل نظر تا خود نبینند باور نمی کنند هرچند هردو اهل نظر بوده اند ولی تفاوتَ کمی هم با هم دارند اینکه خیام بنا امیدی در اشعارش یشتر به چشم میخورد ولی حافظ همه امید است
اگر این دو دیدگاه را در یافتید به خوبی میتوانید منظور آنها را از هرشعری دریابیدَ