کوروش در ‫۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۶ - صفت کشتن خلیل علیه‌السلام زاغ را کی آن اشارت به قمع کدام صفت بود از صفات مذمومهٔ مهلکه در مرید:

خاصه عمری غرق در بیگانگی

 

در حضور شیر روبه‌شانگی

 

روبه شانگی یعنی چه

کوروش در ‫۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۶ - صفت کشتن خلیل علیه‌السلام زاغ را کی آن اشارت به قمع کدام صفت بود از صفات مذمومهٔ مهلکه در مرید:

از خدا غیر خدا را خواستن

 

ظن افزونیست و کلی کاستن

 

یعنی چه ؟

کوروش در ‫۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۰۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۵ - در بیان آنک ما سوی الله هر چیزی آکل و ماکولست هم‌چون آن مرغی کی قصد صید ملخ می‌کرد و به صید ملخ مشغول می‌بود و غافل بود از باز گرسنه کی از پس قفای او قصد صید او داشت اکنون ای آدمی صیاد آکل از صیاد و آکل خود آمن مباش اگر چه نمی‌بینیش به نظر چشم به نظر دلیل و عبرتش می‌بین تا چشم نیز باز شدن:

بر کنم من میخ این منحوس دام

 

از پی کامی نباشم طلخ‌کام

 

منظور از مصرع دوم چیه

کوروش در ‫۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۰۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۵ - در بیان آنک ما سوی الله هر چیزی آکل و ماکولست هم‌چون آن مرغی کی قصد صید ملخ می‌کرد و به صید ملخ مشغول می‌بود و غافل بود از باز گرسنه کی از پس قفای او قصد صید او داشت اکنون ای آدمی صیاد آکل از صیاد و آکل خود آمن مباش اگر چه نمی‌بینیش به نظر چشم به نظر دلیل و عبرتش می‌بین تا چشم نیز باز شدن:

تو ببین پس قصهٔ فجار را

 

پیش بنگر مرگ یار و جار را

 

قصه فجار چیه ؟

 

 

کوروش در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۵ - در بیان آنک ما سوی الله هر چیزی آکل و ماکولست هم‌چون آن مرغی کی قصد صید ملخ می‌کرد و به صید ملخ مشغول می‌بود و غافل بود از باز گرسنه کی از پس قفای او قصد صید او داشت اکنون ای آدمی صیاد آکل از صیاد و آکل خود آمن مباش اگر چه نمی‌بینیش به نظر چشم به نظر دلیل و عبرتش می‌بین تا چشم نیز باز شدن:

امن ماکولان جذوب ماتمست

 

رو بدان درگاه کو لا یطعم است

 

یعنی چه

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۵۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۴ - در صفت آن بی‌خودان کی از شر خود و هنر خود آمن شده‌اند کی فانی‌اند در بقای حق هم‌چون ستارگان کی فانی‌اند روز در آفتاب و فانی را خوف آفت و خطر نباشد:

یا برای شادباشی در خطاب

 

خویش چون مردار کن پیش کلاب

 

یعنی چی ؟

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۲۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۹ - در بیان آنک ثواب عمل عاشق از حق هم حق است:

لاجرم دنیا مقدم آمدست

 

تا بدانی قدر اقلیم الست

 

مگه ما اول تو اقلیم الست نبودیم ؟ مگه از خدا نیومدیم و به خدا نمیریم ؟

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۴۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۹ - در بیان آنک ثواب عمل عاشق از حق هم حق است:

چون ندید او عمر عبدالعزیز

 

پیش او عادل بود حجاج نیز

 

حجاج که بود ؟

 

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۸ - در بیان قول رسول علیه‌السلام لا رهبانیة فی‌الاسلام:

چونک محمول به نبود لدیه

 

نیست ممکن بود محمول علیه

 

یعنی چه

 

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۷ - در بیان آنک صفا و سادگی نفس مطمنه از فکرتها مشوش شود چنانک بر روی آینه چیزی نویسی یا نقش کنی اگر چه پاک کنی داغی بماند و نقصانی:

پس سیه‌کاری بود رفتن ز جان

 

بهر تخییلات جان سوی دخان

 

یعنی چه

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۲۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۶ - قصهٔ آن حکیم کی دید طاوسی را کی پر زیبای خود را می‌کند به منقار و می‌انداخت و تن خود را کل و زشت می‌کرد از تعجب پرسید کی دریغت نمی‌آید گفت می‌آید اما پیش من جان از پر عزیزتر است و این پر عدوی جان منست:

یا همی‌دانی و نازی می‌کنی

 

قاصدا قلع طرازی می‌کنی

 

مصرع دوم یعنی چه

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۱۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۵ - تفسیر وَ إِنْ یَکادُ الَّذینَ کَفَروا لَیُزْلِقونَکَ بِأَبْصارِهِمْ الایه:

چونک گشتی هیچ از سندان مترس

 

هر صباح از فقر مطلق گیر درس

 

مصرع دوم یعنی چه

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۰۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۴۵ - حکایت آن امیر کی غلام را گفت کی می بیار غلام رفت و سبوی می آورد در راه زاهدی بود امر معروف کرد زد سنگی و سبو را بشکست امیر بشنید و قصد گوشمال زاهد کرد و این قصد در عهد دین عیسی بود علیه‌السلام کی هنوز می حرام نشده بود ولیکن زاهد تقزیزی می‌کرد و از تنعم منع می‌کرد:

چون هریسه گشته آنجا فرق نیست

 

نیست فرقی کاندر آنجا غرق نیست

 

یعنی چه

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۵۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۴۴ - حکایت آن زن کی گفت شوهر را کی گوشت را گربه خورد شوهر گربه را به ترازو بر کشید گربه نیم من برآمد گفت ای زن گوشت نیم من بود و افزون اگر این گوشتست گربه کو و اگر این گربه است گوشت کو:

گر شنیدی اذن کی ماندی اذن

 

یا کجا کردی دگر ضبط سخن

 

یعنی چه

 

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۵۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۴۳ - حکایت آن مؤذن زشت آواز کی در کافرستان بانگ نماز داد و مرد کافری او را هدیه داد:

آنک ایمان یافت رفت اندر امان

 

کفرهای باقیان شد دو گمان

 

کفر صرف اولین باری نماند

 

یا مسلمانی و یا بیمی نشاند

 

یعنی چه 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۴۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۳۹ - گفتن خویشاوندان مجنون را کی حسن لیلی باندازه‌ایست چندان نیست ازو نغزتر در شهر ما بسیارست یکی و دو و ده بر تو عرضه کنیم اختیار کن ما را و خود را وا رهان و جواب گفتن مجنون ایشان را:

عشق او خرگاه بر گردون زده

 

جان سگ خرگاه آن چوپان شده

 

یعنی چه

 

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، شنبه ۸ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۳۶ - حکایت آن درویش کی در هری غلامان آراستهٔ عمید خراسان را دید و بر اسبان تازی و قباهای زربفت و کلاهای مغرق و غیر آن پرسید کی اینها کدام امیرانند و چه شاهانند گفت او را کی اینها امیران نیستند اینها غلامان عمید خراسانند روی به آسمان کرد کی ای خدا غلام پروردن از عمید بیاموز آنجا مستوفی را عمید گویند:

پس همان درد و مرض را یاد دار

 

چون ایاز از پوستین کن اعتبار

 

مربوط ب کدوم داستانه ؟

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، شنبه ۸ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۰۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۳۵ - و هم‌چنین قد جف القلم یعنی جف القلم و کتب لا یستوی الطاعة والمعصیة لا یستوی الامانة و السرقة جف القلم ان لا یستوی الشکر و الکفران جف القلم ان الله لا یضیع اجر المحسنین:

مصرع دوم در بیت اول یعنی چه ؟

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۰۴ - فرق میان دعوت شیخ کامل واصل و میان سخن ناقصان فاضل فضل تحصیلی بر بسته:

طنطنهٔ ادراک بینایی نداشت

 

دمدمهٔ روبه برو سکته گماشت

 

مصرع اول یعنی چه

 

 

 

کوروش در ‫۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۲۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۳ - حکایت آن اعرابی کی سگ او از گرسنگی می‌مرد و انبان او پر نان و بر سگ نوحه می‌کرد و شعر می‌گفت و می‌گریست و سر و رو می‌زد و دریغش می‌آمد لقمه‌ای از انبان به سگ دادن:

کل خود را خوار کرد او چون بلیس

 

پارهٔ این کل نباشد جز خسیس

 

یعنی چه