واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
در تتبع او
نازکان کین موزهٔ برجسته بر پا می‌کنند
چکمه را بهر تنعم زیر و بالا می‌کنند
یارب این نوخلعتان با میلک و میخک رسان
کین تکبر از قبای صوف و دیبا می‌کنند
مشکلی دارم بپرس از جامه‌پوشان زمان
نیم گز این یقه‌ها را از چه بهنا می‌کنند
از دوال احتساب شرب گویی غافلند
کین همه قلب و دغل در لای کمخا می‌کنند
هست باریکی و نرمی موجب مدح قماش
تا جرانش وصف پهنا و درازا می‌کنند
آن کله با کوی صوف موج زن در اتصال
حلقه گویی به گوش موج دریا می‌کنند
این همه بر جامه والا غداد مشک و زر
شاهدان خوش از برای عرض کالا می‌کنند
زیر هر تویی ز کمسان باف تویی دیگر است
زآن که تعلیم خیال آن ز والا می‌کنند
خازنان خلد قاری در معانی این دُرَر
بهر جیب حله‌ها گویی مهیا می‌کنند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد دوگانگی رفتار واعظان و صوفیان می‌پردازد. شاعری از برخوردهای ظاهری آنها انتقاد کرده و می‌گوید که در عین حال که در محراب و منبر سخنرانی می‌کنند و خود را مظهر تقوا و زهد معرفی می‌نمایند، در خلوت کارهای دیگری انجام می‌دهند و به دنیاپرستی و تنعم مشغول می‌شوند. او همچنین به مساله فریبنده بودن لباس‌های فاخر و هوای نیکویی که بر خود می‌زنند اشاره می‌کند و به تناقض‌هایی می‌پردازد که در فرهنگ دینی و عرفانی وجود دارد. به طور کلی، شعر تأکید بر دوگانگی شخصیت و رفتار انسانی دارد و خرد و تامل در این موضوع را لازم می‌داند.
هوش مصنوعی: واعظان که در روز روشن بر منبر و محراب آرایش می‌کنند، وقتی تنها می‌شوند کارهای دیگری انجام می‌دهند.
هوش مصنوعی: زیبارویان با حجب و ناز خود، برای زیبایی و جلوه‌گری، چکمه‌هایشان را به طرز خاصی به پا می‌کنند و به این ترتیب زیبایی خود را به نمایش می‌گذارند.
هوش مصنوعی: خدايا، این نعمت‌ها و زیبایی‌های تازه‌ات را با گل‌های لطیف و خوشبو به ما برسان تا این که خودبزرگ‌بینی و تکبر از لباس‌های عرفانی و زیبا درآید.
هوش مصنوعی: من دچار پرسشی هستم که شاید از پوشندگان لباس‌های امروزی بپرسی، اینکه چرا این یقه‌ها را اینگونه تغییر می‌دهند یا طراحی می‌کنند؟
هوش مصنوعی: در جستجوی بهشت و قربانی‌کردن در راه عشق، عده‌ای از حقیقت و درونیات خود غافلند و فقط به ظواهر و ظاهرگرایی مشغولند؛ در حالی‌که آنچه مهم است، درونیات و احساسات واقعی است که در این دنیا نادیده گرفته می‌شود.
هوش مصنوعی: وجود لطافت و نرمی پارچه باعث می‌شود تا آن را ستایش کنند، اما در توصیف آن، بیشتر به ابعاد و اندازه‌های آن توجه می‌شود.
هوش مصنوعی: آن سر، در کوی صوفی، همچون موجی به هم می‌پیوندد که گویی در گوش امواج دریا صدا می‌زند.
هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و زینت لباس‌های گرانبها و مشکی اشاره شده است، و همچنین به حضور شاهدان زیبا که برای نمایش اجناس و کالاها تلاش می‌کنند. این تصویر نشان‌دهنده تجمل و زیبایی است که در یک مراسم یا بازار نمایش داده می‌شود.
هوش مصنوعی: زیر هر تصویری که می‌بینی، تصویری دیگر نهفته است. زیرا آموزش ذهنی به افکار والا و زیبا مرتبط می‌شود.
هوش مصنوعی: نگهبانان بهشت در حال آماده‌سازی این مرواریدها هستند تا آنها را در دامان لباس‌های زیبا جای دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
توپهای خسروانی اینک آوا می کنند
رعد و برق و ابر خیزد چون دهان وا می‌کنند
بر زمین از آسمان آید مدام آواز رعد
توپها نک برخلاف رعد آوا می‌کنند
از زمین هرّایشان هردم رود زی آسمان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.