کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته درین دفتر گفتیم و همین باشد
در جواب او
بخشد کهن آنکش نوپوشی ثمین باشد
یک نکته درین دفتر گفتیم و همین باشد
گرانکله چون خاتم آرم بسر انگشت
صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد
والا و مشلشل را قسمت زازل این بود
کین شاهد بازاری و آن پرده نشین باشد
شد دلق جرزدانش روزی و قبا چمته
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
کمخای خطائی گوهر کو بخطا بیند
نقشش نخرم ارخود صورتگر چین باشد
مشنو تو که سجاده دل برکند از مسواک
این سابقه پیشین تا روز پسین باشد
قاری بامید نو گو کهنه بدر دربر
شاید که چو وابینی خیر تو درین باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره احساسات و تجربیات انسانی است. شاعر در ابیات مختلف به این نکته می‌پردازد که زندگی و سرنوشت هر کس تحت تأثیر شرایط و قسمت‌ها قرار دارد. او به مسائلی همچون ارزش اشیاء و اختلاف بین افراد با جایگاه‌های اجتماعی متفاوت اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از خواننده دعوت می‌کند که امید داشته باشد و هر آنچه را که در زندگی پیش می‌آید، با پذیرش و امید به آینده ببینند. به طور کلی، این شعر ترکیبی از تأملات فلسفی و زندگی روزمره را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: شعری نمی‌تواند روح را به حرکت درآورد، اگر دل غمگینی داشته باشد. ما فقط یک نکته را در این دفتر بیان کردیم و همین برای ما کافی است.
هوش مصنوعی: اگرچه گذشته‌ها کهن و قدیمی هستند، اما اگر نو پوشیده شوند و به شکل زیباتری ارائه گردند، ارزش و اهمیت دوباره‌ای به خود می‌گیرند. در این دفتر نکته‌ای را بیان کردیم و همین بس است.
هوش مصنوعی: اگر به خودی خود یک مروارید گرانبها مانند خاتم بر روی انگشت من باشد، این یعنی که در زیر آن، قدرت و سلطنت صد ملک سلیمان نهفته است.
هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره شده است که شخصیتی والا و مهم به خاطر شرایط و رفتار خاص خود، تنها گواهی بر ارزشمندی خود را از محیط یا شرایط اجتماعی می‌گیرد و این تعاملات اجتماعی باعث می‌شود که برخی افراد مورد توجه بیشتری قرار گیرند، در حالی که دیگران در پس پرده و به دور از چشم عموم هستند.
هوش مصنوعی: روزی دراز کمری از نیک و بد به من عجیب بپیچید و به دست تقدیر در این دایره چیزهایی را می‌بینیم که سرنوشت برای ما رقم زده است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به اشتباه در مورد ارزش چیزی قضاوت کند، من آن را نمی‌پذیرم حتی اگر خودم هم آن چیز را خلق کرده باشم.
هوش مصنوعی: نفهم که دل از سجاده‌اش جدا می‌شود و از مسواک بیزار می‌شود؛ این حالتی که امروز داریم تا همیشه ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: خواننده با امید به نوای تازه، از چیزهای کهنه دل برکن. شاید وقتی به این حالت برسی، متوجه شوی که نفع تو در همین تغییر و نو شدن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوش وقتِ کسی کو را محبوب قرین باشد
ما را بکشد باری گر هجر چنین باشد
مسکین چه کند عاشق جز دردِ دل و زاری
از دوست جدا افتد ناچار حزین باشد
ای دوست بیا بنگر تا چون منِ دل خسته
[...]
گرمه به زمین باشد آن زهره جبین باشد
دوری طلبد از ماه نیز چنین باشد
نتوان طلب بوسی کرد از لب خندانش
حلوا نتوان خوردن هرگه نمکین باشد
بی ذکر دی نبود از باد دهانش دل
[...]
کِی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
از لعلِ تو گر یابم انگشتریِ زنهار
صد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین باشد
غمناک نباید بود از طعنِ حسود ای دل
[...]
گویند که با غیری وین گرچه یقین باشد
میدانم و میگویم شاید نه چنین باشد
در پای تو از بختم امید بود مردن
این غایت امید است گر بخت برین باشد
در کوی غم از مجنون پیشیم و تو پس دانی
[...]
از بیم خط آن لب شد باریک وچنین باشد
آن را که چنین زهری در زیر نگین باشد
در خانه زین هر کس شمشاد ترا بیند
داند که رعونت را معراج همین باشد
آن خال معنبر نیست محتاج به کنج لب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.