بس بگردید و بگردد روزگار
دل بدنیا در نبندد هوشیار
در جواب او
بس بپوشید و بپوشد روزگار
خلق را رخت زمستان وبهار
حال برتنگی بگفتم شمه
جستمش سر رشته ز آغاز کار
کای که وقتی پنبه بودی در کتو
وقت دیگر ریسمان بودی و تار
مدتی جولاهه دربارت کشید
عاقبت کرباس گشتی توله دار
عاقبت تا جامه در برها شدی
گه قباگه پیرهن گاهی ازار
نی نوی بینی بحال خویشتن
نی بماند کهنگی هم برقرار
این که درد کانها آورده اند
صوف و طاقین مربع بیشمار
نرمدست وقطی وخاراو حبر
برد و ابیاری ومخفی آشکار
تا بدانند این خداوندان رخت
کز لباس وجامه شان هست اعتبار
آدمی را باید ارمک بر بدن
ورنه جل بر پشت خود دارد حمار
هست زیلو در بساط و بوریا
جای گل گل باش جای خار خار
تا بود والای کلگون شفق
شقه چتر سپهر زرنگار
قاری از این حلهای معنوی
باد بر خور داردوش روزگار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در گذر زمان و تغییرات زندگی و شرایط انسانی می‌پردازد. شاعر در آن اشاره می‌کند که انسان‌های هوشیار نباید خود را به دنیا محدود کنند و باید از تغییرات زمان آگاه باشند. او به تداوم تغییر لباس و شرایط زندگی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که انسان‌ها در طول زندگی خود با مراحل مختلفی روبه‌رو می‌شوند که گاهی به تغییرات ظاهری و معنوی منجر می‌شود.
شاعر همچنین به این نکته اشاره دارد که اعتبار و ارزش آدمی به لباس و ظاهر او نیست، بلکه به درک و تجربه‌اش بستگی دارد. او با بیان تصاویری از دنیای واقعی و نمادهای آن، نظیر زیلو و بوریا، به توازن زندگی و ارزش‌های انسانی اشاره می‌کند و به اهمیت درک عمیق‌تری از زندگی و رویدادهای آن تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: بسیار در دنیا گردش کن و نگران نباش، زیرا فرد باهوش هرگز دلش را به دنیای فانی نمی‌بندد.
هوش مصنوعی: در جواب او، می‌توان گفت که شما هم چیزی برای گفتن دارید و نظرات شما هم اهمیت دارد. در واقع، هر کسی می‌تواند نظرات و افکارش را بیان کند و تبادل نظر باعث پیشرفت و درک بهتر موضوعات می‌شود.
هوش مصنوعی: روزگار به طور مداوم لباس‌های زمستانی و بهاری خود را بر تن مردم می‌پوشاند و آنها را در تغییر فصل‌ها درگیر می‌کند.
هوش مصنوعی: من احساس تنگی و ناراحتی خود را بازگو کردم و تلاش کردم که دلیلش را از ابتدا پیدا کنم.
هوش مصنوعی: ای کسی که زمانی فقط پنبه بودی و حالا به ریسمانی تبدیل شده‌ای و تار شده‌ای.
هوش مصنوعی: مدتی در بارگاه تو کسی مشغول کار بود، اما در نهایت به سرنوشت ناپسندی دچار شد و تبدیل به کسی بی‌مقدار و بی‌ارزش گردید.
هوش مصنوعی: سرانجام، وقتی لباس بر تن کردی، گاهی مجلسی و گاهی دیگر، پیراهن و گاهی هم یک شلوار پوشیدی.
هوش مصنوعی: صدای نی را که می‌شنوی، حال خویش را درک کن، چون هیچ ذره‌ای از کهنگی در آن باقی نمانده است.
هوش مصنوعی: در اینجا به وضوح بیان شده است که نیازمندی‌ها و چالش‌های زندگی در قالبی خاص و با ظرافت به تصویر کشیده شده‌اند. به نوعی، درد و رنج‌هایی که در زندگی وجود دارد، به شکلی پیچیده و با ابعادی مختلف به نمایش گذاشته شده است. زندگی همچون یک چهارچوب بزرگ و پر از جزئیات است که هر کدام از آنها داستانی را روایت می‌کنند.
هوش مصنوعی: این جمله به ویژگی‌ها و رفتارهای مختلف افراد یا چیزها اشاره دارد. نرمدست به دستان نرم اشاره دارد که ممکن است نشان‌دهنده لطافت یا مهارت باشد. "قطی" به ظاهری خاص یا خاصیت مشخص اشاره دارد. "خاراو" ممکن است به یک حالت دفاعی یا محافظ اشاره کند. "خبر برد" به انتقال اطلاعات یا خبر اشاره دارد. "آب‌واری" به آبیاری یا تامین آب اشاره دارد که برای رشد و زندگی ضروری است. و در نهایت "مخفی آشکار" نشان‌دهنده تضاد بین پنهان و نمایان بودن چیزی است. این عبارات به طور کلی به پیچیدگی و تنوع زندگی و افراد اشاره دارند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که افرادی که مقام و جایگاه بالایی دارند، اعتبار و محتوای خود را از لباس و ظاهری که بر تن دارند، می‌گیرند. در واقع، لباس و ظاهر می‌تواند نشان‌دهنده ارزش و اعتبار آنها باشد.
هوش مصنوعی: انسان باید بر روی بدن خود تسلط و کنترل داشته باشد، وگرنه مانند الاغی خواهد بود که بار سنگینی را بر دوش دارد و نمی‌تواند به درستی حرکت کند.
هوش مصنوعی: در زندگی، در کنار نعمت‌ها و زیبایی‌ها، برخی مشکلات و ناملایمات نیز وجود دارند. اگر در ذهن و دل خود را در جایگاه گل و زیبایی‌ها قرار دهیم، باید بدانیم که در دنیای واقعی گاهی با خاری و دشواری نیز مواجه خواهیم شد. به عبارتی، توجهمان باید به زیبایی‌ها باشد، در حالی که به وجود چالش‌ها نیز آگاه باشیم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی‌های سپهر مانند چتر و رنگ‌های زیبا باقی است و درخشش آسمان ادامه دارد، همه چیز برپا و شگفت‌انگیز است.
هوش مصنوعی: خواننده باید از این معانی عمیق و روحانی بهره‌مند شود و در زندگی‌اش از آنها بهره‌برداری کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خور به شادی روزگار نوبهار
می گسار اندر تکوک شاهوار
خون خود را گر بریزی بر زمین
به که آب روی ریزی در کنار
بت‌پرستیدن به از مردم‌پرست
پند گیر و کار بند و گوش دار
رأی مجلس کرد رای شهریار
پادشاه تاج بخش تاجدار
سیف دولت شاه محمود آنکه شد
مجلس او آسمان افتخار
ای خداوند خداوندان دهر
[...]
زینهار ای یار ِگلرخ زینهار
بی‌گنه بر من مکن تیزی چو خار
لالهٔ خود رویم از فرقت مکن
حجرهٔ من ز اشک خون چون لاله‌زار
چون شکوفه گرد بدعهدی مگرد
[...]
ای ز دولت دست جاهت را سوار
هیچ میدان چون تو نادیده سوار
عدل تو بفزود زینت ملک را
زینت ساعد بیفزاید سوار
حزم تو چون خاک و عزم تو چو باد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.