باز دارد عشق در آغوش بیهوشی مرا
غم مهیّا میکند اسباب مدهوشی مرا
با زبان بیزبانی میکنم تقریر شوق
کرده ذوق گفتگو سرگرم خاموشی مرا
مدّتی شد تا ز معراج قبول افکنده است
طرّة او در سیه چاه فراموشی مرا
خلعت سر تا به پایی دوختم از داغ عشق
چشم مستش کرد تکلیف سیهپوشی مرا
دیدهام تا حلقههای زلف چین بر چین او
میشود فیّاض ذوق حلقه در گوشی مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و شورش درونی شاعر است. او به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره میکند و بیان میکند که چگونه عشقش او را آشفته و پریشان کرده است. شاعر به نوعی در میان علم و نادانی در نوسان است و در جستجوی حقیقت و درک عمیقتری از عشق و زندگی است. او همچنین به تضادهایی مانند تعلق به جامعه و احساس تنهایی، وفاداری به عشق و ترس از جدایی، و دوستی با دیگران در سایهی عشق اشاره میکند. شاعر در نهایت از خود میپرسد که چرا با وجود بیگناهی همچنان در چنبرۀ عشق زندانی است و تمنای آزادی و روشنایی در این میان دارد.
هوش مصنوعی: عشق مرا در آغوش خود نگهداشته و بیخبر از دنیا کرده است، اما غم، تقریباً همیشه وسایل و شرایطی را برای گرفتار شدن در این حالت بیهوشی فراهم میکند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه زبانم خاموش است، احساس شوق و شادیام را منتقل میکنم و در سکوت به گفتگو مشغولم.
هوش مصنوعی: مدتی است که قلهی بلندی از عشق و محبت را رها کردهام و اکنون در چاهی تاریک و فراموشی به سر میبرم.
هوش مصنوعی: از عشق چشمان معشوقم، لباس سیاه عزایی را که بر تن داشتم، آماده کردهام.
هوش مصنوعی: من شاهد بودهام که وقتی حلقههای موهای زیبا و چیدهشده او را میبینم، ذوق و احساساتم به شدت ترغیب میشود و مرا به وجد میآورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می دهد طرز نگاهت یاد می نوشی مرا
یاد آغوشت کند گرم همآغوشی مرا
قطره ای در کام دل از جام درد او چکید
می برد تا منزل تحقیق بیهوشی مرا
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.