گنجور

 
فیاض لاهیجی

دل می‌کشد به لالة راغ دگر مرا

دیوانه می‌کند گل باغ دگر مرا

بی‌داغ عشق شمع خرد را فروغ نیست

در دست بهترست چراغ دگر مرا

خاطر ز نکته‌های حکیمانه‌ام گرفت

دل می‌کشد به لابه و لاغ دگر مرا

فارغ شدم ز عقل و همان می‌دهد هنوز

دیوانگی نوید فراغ دگر مرا

ساغر ز خون لبالب و لبریز ناله دل

امشب شکفته است دماغ دگر مرا

ممنون جام بادة لبریز نیستم

این نشئه می‌رسد ز ایاغ دگر مرا

فیّاض عقل گمشده در جستجوی من

ترسم که پی برد به سراغ دگر مرا

 
 
 
عرفی

هر دم زند هوس به چراغ دگر مرا

رسوا کند ز شکوه ی داغ دگر مرا

گو بوی گل بسوز دماغم که داده اند

از بهر بوی دوست دماغ دگر مرا

مشتاق شمع طورم و هر دم هجوم شوق

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه